Του Γιώργου Φάκου Την τελευταία του πνοή άφησε πριν δύο ημέρες ο Παναγιώτης Κατσώλης. Ενας υπέροχος άνθρωπος ο οποίος ποτέ δεν είχε αρ...
Του Γιώργου Φάκου
Και πάντα απολάμβανα τα όσα έλεγε, τόσο με τον τρόπο που εκφραζόταν, όσο και για το γεγονός ότι από το στόμα του άκουγες μόνο αλήθειες. Αλήθειες που εκφράζονταν με πικρία και αγανάκτηση, για το παρόν και το μέλλον του Ηλείου αγρότη.
Ισως ήταν η πρώτη φορά στα 12 χρόνια, που διατηρώ σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα, που είδα τόσος πολύ κόσμος να εκφράζεται με συμπάθεια και αγάπη για έναν άνθρωπο. Και πιστέψτε με, ο Παναγιώτης Κατσώλης πραγματικά αξίζει όλα όσα γράφτηκαν και ακόμη περισσότερα...
Η κοινωνία της Ηλείας και ιδιαίτερα ο αγροτικός κόσμος, που τόσο πολύ αγάπησε, είναι πολύ φτωχοί από την απουσία του!
Οταν κυκλοφόρησε το τρίτο βιβλίο μου της σειράς "...Σε Πρώτο Πρόσωπο ΙΙΙ", είχα συμπεριλάβει και μια συνέντευξη που μου είχε δώσει στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΟΡΤ [η φωτογραφία είναι από εκείνη την συνέντευξη]. Η συνέντευξη είχε δoθεί στις 7 Απριλίου 2010 και θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω προφητική, αφού όσα έλεγε για τον αγροτικό κόσμο, δυστυχώς, επιβεβαιώνονται.
Αξίζει, να συμπεριλάβω μερικά αποσπάσματα:
-Που να το βρούμε με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας; Πόσο ακόμα να κάνουμε; [σ.σ. Νωρίτερα ο κ. Κατσώλης είχε ευχηθεί στους ακροατές υγεία και καλό κουράγιο]
"Κοιτάξτε, είναι δύσκολη η κατάσταση για τον ίδιο τον αγρότη τον οποίο εκπροσωπώ. Η πολιτεία δυστυχώς δεν στέκεται αρωγός στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγρότης. Πάντα τον είχαν για β' κατηγορία και συνεχίζουν να τον αντιμετωπίζουν έτσι. Δεν ενδιαφέρεται κανένας. Δεν είναι επαίτης ο αγρότης, απλώς δικαιούται κάτι και αυτός. [...]
-Πως βλέπετε το μέλλον του αγρότη;
"Η αγροτιά, κατά την άποψή μου, όσο πάει και χειροτερεύει. Δείτε τις αγγελίες των εφημερίδων, πουλιούνται συγκροτήματα. Τρακτέρ, σωλήνες... βγαίνουν στο σφυρί. Διότι εγκααταλείπει τη γη πλέον ο αγρότης. Δεν έχει τι να κάνει. Οτι και να βάλει έρχεται η τιμή και τον καθηλώνει, με αποτέλεσμα να μη μπορεί την επόμενη χρονιά να καλλιεργήσει. Τα παιδιάα του δεν τα κάνει αγρότες, προσπαθεί με διάφορους τρόπους να φύγουν από το χωριό, από την αγροτιά. Θα μείνουν λίγοι. Και οι λίγοι που θα μείνουν, αν πάει έτσι, πάλι δεν θα μπορούν να καλλιεργήσουν διότι δεν θα βγαίνουν. Οσο πάμε και χειροτερεύουμε. [...]
-Πόσα χρόνια ασχολείστε με την αγροτιά;
"Ουδέποτε έχω φύγει από το χωριό μου, μόνο τότε που πήγα στρατιώτης. Εχω γεννηθεί μέσα σε αυλάκι, με το σκαλιστήρι από δύο χρονών πάλευα. Δεν μπορεί κανείς να μου πει γύρω από τα θέματα του αγρότη".
-Αν είχατε απέναντι τους βουλευτές, τι θα τους λέγατε;
"Οπωσδήποτε να αλλάξουν ρότα. Να κοιτάξουν τα προβλήματα. Ν' αφουγκραστούν από κοντά τον αγρότη, να κουβεντιάσουν τα προβλήματά του με ήρεμο τρόπο στα χωριά. Γιατί δεν επισκέπτονται τα χωριά, να έρθουν να μας πουν και να μάθουμε; Τώρα ο αγρότης δεν είναι όπως παλιά με τους κομματάρχες. Δεν θα βαράει όλο παλαμάκια. Ξεκάκιωσε. Τι να κάνει; Απογοητεύτηκε. [...]
-Στην Ηλεία θα έπρεπε εσείς οι αγρότες να κοιτάξετε την πιθανότητα μιας άλλης καλλιέργειας;
"Η Ηλεία ενδείκνυται για πολλές καλλιέργειες. Αλλά για να καλλιεργήσεις ένα νέο προιόν πρέπει να υπάρχει η ανάλογη υποδομή. Που μπορείς να το προωθήσεις το προιόν αυτό. Γιατί, για να βάλειος κάτι πρέπει να εξασφαλίσεις την διάθεση. Πρέπει κάποιος να συντονίσει τη νέα καλλιέργεια".
-Τι θα θέλατε να πείτε στους συναδέλφους σας που μας ακούν, αλλά και σε όλο τον κόσμο;
"Πρέπει να διεκδικούν όλοι στα πλαίσια των νόμων, με ηρεμία. Να διεκδικούν τα δίκια τους από τους κρατούντες, τους βουλευτές, να μην απογοητευθούν, να προσπαθούν συνεχώς και να μην εγκαταλείψουν τη γη.
Να δούμε, θα αφυπνιστεί η πολιτεία για να μπορέσει να μας κατευθύνει μέχρι ενός σημείου;
Να μην απογοητεύονται διότι αν ερημώσει η γη, θα ερημώσουν πολλοί κλάδοι. Να το γνωρίζουν αυτό".
