Το Χλεμούτσι, όπως όλα τα κάστρα έχει κι αυτό να διηγηθεί τους μύθους και τους θρύλους του. Ο θρύλος του ανήλιαγου βασιλιά Ηταν κάπο...
Ο θρύλος του ανήλιαγου βασιλιά
Ηταν κάποτε ένα βασιλόπουλο που κατοικούσε στην Παλιόπολη (αρχαία Ηλιδα) και είχε αγαπήσει τη βασιλοπούλα που κατοικούσε στο Χλεμούτσι. Το βασιλόπουλο το ονόμαζαν Ανήλιαγο, γιατί αν ποτέ το έβλεπε ο ήλιος και το ως της ημέρας ήταν η μοίρα του να μαρμαρωθεί. Το ίδιο και η βασιλοπούλα για αυτό και την έλεγαν Ανήλιαγη.
Προκειμένου το βασιλόπουλο να ανταμώσει την προγκίπισσα, οι δύο νέοι έφτιαξαν μια υπόγεια στοά από την Παλαιόπολη ως το Χλεμούτσι. Δυστυχώς όμως, μία ημέρα το βασιλόπουλο βρέθηκε έξω από τη στοά, τον αντίκρυσε το φως της ημέρας και μαρμαρώθηκε.
Ηταν κάποτε δύο νεράϊδες που ζούσαν η μία στο Χλεμούτσι και η άλλη στο Σανταμέρι. Στο Χλεμούτσι κατοικούσε η όμορφη νεράιδα η οποία όμως δεν μπορούσε να κάνει παιδιά ενώ στο Σανταμέρι κατοικούσε η άσχημη, που είχε πέντε αγόρια και μία πεντάμορφη κόρη. Μετά από τα παρακάλια της όμορφης νεράϊδας, η αδερφή της χάρισε την κόρη, με την υπόσχεση όμως να μπορεί να την επισκέπτεται στο Χλεμούτσι.
Η νεράϊδα στο Χλεμούτσι αθέτησε τη συμφωνία και απαγόρεψε στην αδερφή της να βλέπει το παιδί της. Ο θρήνος και η οργή της άσχημης αδερφής ήταν τέτοια που από τότε, όταν οι άνεμοι βουίζουν και η φύση λυσσομανάει, ο θρύλος λέει ότι είναι το βογγητό της μάνας για το χάσιμο του παιδιού της.
