Η Βάσω Σωτηροπούλου γεννήθηκε και κατοικεί στη Βάρδα Ηλείας. Είναι εκπαιδευτικός και εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση ως φιλόλογος. Ε...
Πριν λίγες ημέρες εκλεχτήκατε και μάλιστα ομόφωνα, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ανδραβίδας-Κυλλήνης. Τι σημαίνει αυτή η θέση για σας;
Με χαροποίησε ιδιαίτερα η ομόφωνη εκλογή μου,αφού βασικός μου στόχος είναι να λειτουργήσω ενωτικά και να συσπειρώσω συμπολίτευση και αντιπολίτευση για το καλό του δήμου μας. Στο πλαίσιο αυτό γνωρίζω ότι αναλαμβάνω μια θέση ευθύνης που θα αποβεί καταλυτική για την εύρυθμη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου,καθώς και την εξασφάλιση των απαραίτητων συναινέσεων που θα οδηγήσουν στο επιθυμητο αποτέλεσμα:την επίλυση των προβλημάτων και τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες που θα θέσετε;
Προτεραιότητά μου είναι να συμβάλω στο να διαμορφωθεί ένα κλίμα συνεργασίας,ώστε η πενταετία που ακολουθεί να κριθεί επιτυχημένη. Το ίδιο,άλλωστε,τόνισε και ο δήμαρχος κ. Λέντζας στην πρώτη μας συνεδρίαση. Όλοι μας,ο καθένας από το δικό του μετερίζι,εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Τίποτα λιγότερο.
Πόσο πολύπλοκη είναι η διεύθυνση ενός οργάνου όπως το δημοτικό συμβούλιο;
Κάθε συλλογικό όργανο στο οποίο καλούνται να συνυπάρξουν και να συναινέσουν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι θεωρείται πολύπλοκο. Ωστόσο,η δημιουργία καλού κλίματος,η δίκαιη και δημοκρατική μεταχείριση του καθενός και ο κοινός μας στόχος ελπίζω ότι θα καταστήσουν τη διαδικασία ευκολότερη. Ελπίζω!
Πώς κρίνεται τη δημοτική αρχή, η οποία διανύει την δεύτερη θητεία της;
Η πρώτη θητεία της δημοτικής αρχής έθεσε στέρεες βάσεις για τη δεύτερη. Έγιναν έργα,σχεδιάστηκαν άλλα,εξασφαλίστηκαν χρηματοδοτήσεις,ο δήμαρχος ήταν σε διαρκείς διαπραγματεύσεις με υπουργεία και κρατικούς φορείς,βελτιώθηκαν πολλά. Προβλήματα όμως δε θα σταματήσουν να υπάρχουν σε έναν μεγάλο δήμο με πλήθος χωριών πέραν των πόλεων. Είμαι βέβαιη ότι θα λυθούν όλα κι έχω εμπιστοσύνη στο δήμαρχο και τους αντιδημάρχους μας.
Συμπορευτήκατε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές με τη παράταξη “Νέα Πορεία” του Γιάννη Λέντζα. Τι διακρίνατε στον επικεφαλής και νυν δήμαρχο ώστε να συμπορευτείτε μαζί του;
Με τον Γιάννη Λέντζα μας συνδέει φιλία πολλών ετών,πριν καν ασχοληθεί με τα κοινά. Αυτό που τον διακρίνει είναι η οξυδέρκειά του. Όμως αυτό που εγώ προσωπικά θαυμάζω σ’ αυτόν είναι η απλότητά του. Ο Γιάννης είναι ο αγαπητός της τοπικής κοινωνίας,γιατί παραμένει κοντά στον κόσμο. Όποιος και να τον χρειαστεί είναι εκεί αυτοπροσώπως. Είναι μεγάλη υπόθεση να παραμείνεις απλός όσο ανεβαίνεις.
Πιστεύετε ότι θα μπορέσετε να αντιμετωπίζετε το ίδιο όλους τους δημοτικούς συμβούλους, ακόμη κι αυτούς της μειοψηφίας;
Απερίφραστα ναι. Σκοπός μου είναι να είμαι δίκαιη και με σεβασμό απέναντι σε όλους. Δε θα επέτρεπα κάτι άλλο στον εαυτό μου.
Σας αγχώνει το γεγονός ότι πολλοί εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν χρόνια εμπειρίας στη Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Δε νομίζω ότι αυτό θα μου προκαλέσει άγχος. Αντίθετα,σκοπεύω να αξιοποιήσω την εμπειρία όλων για να γίνω κι εγώ καλύτερη.
Έχετε σημαντική παρουσία σε κοινωνικά ζητήματα αλλά και στο θέμα των αδέσποτων ζωών. Η θέση σας ως Προέδρου του Δ.Σ. πιστεύετε ότι θα μειώσει την ενασχόλησή σας με τα συγκεκριμένα θέματα;
Η ενασχόληση μου με τα αδέσποτα ζώα μετράει πολλά χρόνια. Επί της δημαρχίας του κ Ναμπίλ Μοράντ φέραμε το πρώτο πρόγραμμα στείρωσης στη Βάρδα κι έκτοτε συνεχίζουμε. Ήδη έχω μιλήσει με το δήμαρχο και την οικονομική υπηρεσία,ώστε να ενημερωθώ σχετικά. Θα επιδιώξω να γίνουν τα νόμιμα και σε συνεργασία με τους αντιδημάρχους που πάντα βοηθούν και σε αυτόν τον τομέα. Η φροντίδα και η σίτισή τους συνεχίζεται όπως ήταν κι ευχαριστώ τους εθελοντές και τον κόσμο που μας βοηθούν.
Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουν μία πρωτοφανή, ίσως ανελέητη επίθεση στο εισόδημά τους. Υπάρχει διέξοδος; Ποια είναι η άποψή σας;
Ανθρωποκεντρική πολιτική. Αυτό χρειάζεται. Καλά τα επιδόματα,αλλά το τραύμα παραμένει ανοιχτό. Η φτώχεια θερίζει. Ας είμαστε κι εμείς λίγο πιο κοντά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη,στο παιδί,στο γείτονα,στο φίλο.
Είστε και φανατική φίλαθλος του ΠΑΟ Βάρδας;
Τι να πρωτοπώ για τη «Μπάρτσα». Βιβλίο γράφω. Είναι η ομάδα που με πήγαινε από το χέρι ο μπαμπάς μου να δω και θυμάμαι κάτω το γήπεδο ξερό. Ο κόσμος κατέβαινε με τύμπανα και συνθήματα να δει την ομάδα και κάθε νίκη της ήταν τοπική γιορτή. Έκτοτε η καρδιά μου παραμένει πράσινη και υπηρέτησα την ομάδα μας για πολλά χρόνια. Οι καλύτερες στιγμές μου όταν κατεβαίνω με τους μαθητές μου γήπεδο. Μπάρτσα ολέ,για πάντα!