Την ατάκα του Βασίλη Αυλωνίτη θα θυμήθηκαν πολλοί νεοδημοκράτες όταν ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος υποστήριξε ότι η «κατάκτηση» των...
Ακόμη και η Νέα Δημοκρατία που συνεχίζει να αποτελεί πλειοψηφική κυβερνητική δύναμη κατήγαγε μία νίκη που σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου της και πρωθυπουργού είναι πύρρεια. Όπως, μάλιστα, είπε χαρακτηριστικά στην κυριακάτικη δήλωσή του ο Κυριάκος Μητσοτάκής το κόμμα δεν έφτασε στον στόχο που είχε τεθεί, παραδεχόμενος ότι πολλοί ψηφοφόροι θέλησαν να διαμαρτυρηθούν για θέματα που αφορούν την καθημερινότητά τους και υποστηρίζοντας ότι ακούει δυνατά το μήνυμα τους ότι εμπιστεύονται τη Ν.Δ. και θέλουν να δουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι οι πολίτες στους οποίους αναφέρεται ο πρωθυπουργός δεν δυσαρεστήθηκαν μόνο από την ακρίβεια ούτε η εμπιστοσύνη τους παρέμεινε ακλόνητη. Κι αυτό δεν το λένε οι αντίπαλοι της γαλάζιας παράταξης αλλά οι αριθμοί που είναι αμείλικτοι. Τι λένε αυτοί οι αριθμοί;
Ότι από τις βουλευτικές εκλογές της απλής αναλογικής του Μαΐου του 2023 μέχρι τις χθεσινές ευρωκάλπες η αποχή «εξαφάνισε» 2.000.000 ψηφοφόρους σε διάστημα μόλις 12 μηνών. Όσο για τις υψηλότερες απώλειες ανά κόμμα αυτές τις κατέγραψε η Νέα Δημοκρατία την οποία επέλεξαν φέτος 1.125.602 ψηφοφόροι –συμπεριλαμβανομένων όσων επέλεξαν να ψηφίσουν επιστολικά– όταν τον Μάιο του 2023 είχε προσελκύσει στην κάλπη της 2.407.750 ψηφοφόροι. Σε απλή αριθμητική αυτό σημαίνει ότι 1,3 εκατομμύρια ψηφοφόροι γύρισαν φέτος την πλάτη τους στο κόμμα!!!
Για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους της αιμορραγίας ψηφοφόρων που υπέστη χθες το κυβερνόν κόμμα, αρκεί να υπενθυμιστεί ότι ακόμη και στις δύσκολες μνημονιακές εκλογές του Μαΐου του 2012 όπου η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά πήρε 19% στην κάλπη της παράταξης είχαν αθροιστεί 1.192.193 ψήφοι δηλαδή περίπου 65.000 ψήφοι περισσότεροι από όσους συγκέντρωσε η Ν.Δ στις χθεσινές ευρωεκλογές. Μάλιστα οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του πρώην πρωθυπουργού –Ντ. Μπακογιάννη, Ν. Δένδιας και άλλοι– συχνά πυκνά φρόντιζαν να θυμίζουν το ποσοστό της Ν.Δ. το 2014 για να πλήξουν τον πρώην πρωθυπουργό.
Αν, τώρα, εν έτει 2024 η Ν.Δ. του 41% πέρσι χάνει περισσότερους ψηφοφόρους από το 2012 όπου η Μέρκελ ασχημονούσε κατά της ελληνικής κυβέρνησης και ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαζε τους αγανακτισμένους στην πλατεία η σύγκριση είναι μάλλον υπέρ του Αντ. Σαμαρά.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι αυτές οι νυν κακές –ανεξαρτήτως της πρωτιάς– εκλογικές επιδόσεις της Ν.Δ. δεν προέκυψαν επειδή οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι τρελάθηκαν. Όλο αυτό που προσπαθούν σήμερα να αποτιμήσουν οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου και της οδού Πειραιώς είναι αποτέλεσμα λίγων μεν σημαντικών δε κυβερνητικών λαθών που τιτλοφορούνται «γάμος ομόφυλων ζευγαριών», «Ελληνοτουρκικά και Σκοπιανό», καθώς και «στροφή της παράταξης στο πολιτικό κέντρο», όταν όλη η Ευρώπη κινείται προς τα δεξιά και κάποιοι ακόμη παρακάτω, στην ακροδεξιά.
Ακόμη και ο πλέον δύσπιστος έχει πλέον καταλάβει για παράδειγμα πόση ζημιά έκανε στην παράταξη ο επίμαχος νόμος 5089 για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών που ψηφίστηκε τον περασμένο Φλεβάρη στη Βουλή με το 1/3 της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στη Ν.Δ. να απέχει, τις σοβαρές ενστάσεις της Ελλαδικής Εκκλησίας και την πλειοψηφική αντίρρηση της ελληνικής κοινωνίας να μην λαμβάνονται υπόψη και αντ’ αυτών να πανηγυρίζεται το γεγονός σε lifestyle συνάξεις, παρουσία κυβερνητικών στελεχών καθώς και της Προέδρου της Δημοκρατίας!!!
Αντίστοιχου βεληνεκούς ζημιά προκάλεσε, εξάλλου, στη Νέα Δημοκρατία η κυβερνητική στρατηγική αντιμετώπισης των εθνικών θεμάτων. Στην έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση της «Α» έχουμε εκφράσει επαναλαμβανόμενα την θέση ότι η ελληνική αντίδρασης τόσο στις τουρκικές προσκλήσεις όσο και στο ξύπνημα του αλυτρωτισμού των Σκοπιανών γίνεται με όρους κατευνασμού που επί της ουσίας αδυνατίζει την ελληνική διαπραγματευτική θέση.
Διότι δεν μπορεί η Ελλάδα να γυρνάει και το άλλο μάγουλο κάθε φορά που «χαστουκίζεται» από τα αναθεωρητικά οράματα της Άγκυρας, πολλώ δε μάλλον να παρακαλάει τους Σκοπιανούς εθνικιστές του VMRO να σεβαστούν μία συνθήκη –της Συνθήκης των Πρεσπών– την οποία ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χαρακτηρίσει επιζήμια για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και γι’ αυτό και δεν την ψήφισε όταν την έφερε προς κύρωση στη Βουλή η κυβέρνηση Τσίπρα.
Στελέχη και υπουργοί της Ν.Δ. όπως ο Μάκης Βορίδης και ο Άδωνις Γεωργιάδης έχουν αντιληφθεί ότι με κάτι τέτοιες ανορθογραφίες η Ν.Δ. έριξε νερό στους μύλους κομμάτων όπως η Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου που ένα +5% της εκλογικής του εκτόξευσης το χρωστάει στην πολιτική της κυβέρνησης. Μιας πολιτικής την οποία υπερασπίστηκε χθες με μπόλικη «μετριοφροσύνη» ο Άκης Σκέρτσος λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «αν η πτώση της Ν.Δ. οφείλεται στην “κατάκτηση” –δικός του ο χαρακτηρισμός– του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, χαλάλι της…».
Μάλιστα… Δηλαδή ο προσφάτως ενταχθείς στης Ν.Δ. πρώην στέλεχος του πρώην Ποταμιού αποτιμά ότι η απώλεια δεκάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της Ν.Δ. που διαφωνώντας και με την «κατάκτηση» για την οποία επαίρεται ο κύριος Σκέρτσος απείχαν ή προτίμησαν τον Βελόπουλο, τη Λατινοπούλου και τη «Νίκη», άξιζε την ψήφιση του νόμου για τις gay οικογένειες…
Αν στο περιβάλλον του πρωθυπουργού υπάρχουν και άλλα πρόσωπα με τις ίδιες απόψεις, τότε πολύ απλά για ακόμη μία φορά επαληθεύεται η ρήση που αναφέρεται στον κίνδυνο κάθε εξουσίας ότι «τα κάστρα πέφτουν από μέσα».
Θα ήταν όμως άδικο να χαρακτηρίσουμε ως μοναδικό υποστηρικτή μιας επιζήμιας πολιτικής τον Άκη Σκέρτσο. Υπάρχουν κι άλλοι που κινούνται υπογείως μέσω φίλα προσκείμενων τηλεπερσόνων σε κάποια ΜΜΕ που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις όποιες πολιτικές αστοχίες του Μεγάρου ρίχνοντας ευθύνες σε άλλα πρόσωπα. Έτσι ακούσαμε έκπληκτοι στον ΣΚΑΪ –ως συνήθως…– τον διαχειριστή –νυν ή πρώην– του σημαντικού site iefimerida.gr, Χρήστο Ράπτη, να καταλογίζει ευθύνες στους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή γιατί δεν δραστηριοποιήθηκαν(!) κατά την προεκλογική περίοδο!!!
Δηλαδή αν καταλάβαμε καλά ο κ. Ράπτης μέμφεται τον Αντώνη Σαμαρά που ως γνωστόν είναι ο μοναδικός υψηλόβαθμος πολιτικός που δημόσια καταψήφισε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που χαρακτήρισε «πειρατές» τους Τούρκους και που προ 32 ετών για χάρη του ονόματος και της γλώσσας της Μακεδονίας θυσίασε για μεγάλο χρονικό διάστημα την πολιτική του καριέρα.
Κατά την «κοπτοραπτική» του κυρίου Ράπτη ευθύνεται γιατί δεν υποστήριξε όλες τις απαράδεκτες και αυτοκτονικές τοποθετήσεις της κυβέρνησης που ακόμη και σήμερα, ακόμη κι εκ των υστέρων δηλαδή αποδείχτηκε πολιτικά πόσο δίκιο είχε.
Οι έστω και με μικρό IQ ψηφοφόροι της Ν.Δ. που αρέσκονται να βλέπουν ελληνικές ταινίες μάλλον θα θυμήθηκαν και ενδεχομένως να αναφώνησαν την ιστορική ατάκα του Βασίλη Αυλωνίτη «Ωρέ πού πάμε, πού πάμε;»
