Ζούμε στην Ελλάδα του 2025, όπου η φράση «Μητσοτάκης ή Χάος» δεν είναι πια πολιτικό σύνθημα, αλλά προειδοποίηση στα δελτία καιρού: «Αύριο...
Η κυβέρνηση έχει πια αγγίξει τέτοια επίπεδα επιτυχίας που ο λαός δυσκολεύεται να το αντέξει. Οι τιμές ανεβαίνουν πιο γρήγορα κι από τον εγωισμό υπουργού σε συνέντευξη, η παιδεία «ψηφιοποιείται» τόσο πολύ που τα παιδιά πάνε σχολείο μέσω TikTok, και τα νοσοκομεία λειτουργούν με ένα θαυμαστό συνδυασμό προσευχής και Google Translate γιατρών.
Η ακρίβεια; Απλώς παρεξήγηση. Το Υπουργείο Ανάπτυξης εξηγεί: «Δεν ακριβαίνουν τα προϊόντα, απλώς φτωχαίνουμε πιο γρήγορα απ’ όσο ψωνίζουμε».
Κι όμως, κάθε φορά που κάποιος τολμά να ψελλίσει «μα καλά, δεν πάει άλλο…», η απάντηση έρχεται ακαριαία, με ιερή βαρύτητα:
«Θες Μητσοτάκη ή Χάος;»
Και φυσικά ο πολίτης, με τον φόβο να του κόψουν το ρεύμα ή να του το δώσουν σε δόσεις, απαντά: «Ε, εντάξει, Μητσοτάκη… αλλά με λίγο λιγότερο Χάος, αν γίνεται».
Στο μεταξύ, η επικοινωνία δουλεύει ρολόι. Τα δελτία ειδήσεων μοιάζουν με τελετές θαυμασμού. Όποιος δεν συγκινείται βλέποντας υπουργό να εγκαινιάζει το ίδιο έργο για τέταρτη φορά, θεωρείται ύποπτος υπονόμευσης.
Στην Ελλάδα του 2025, λοιπόν, το Χάος δεν χρειάζεται να έρθει. Το ζούμε, απλώς με οργάνωση, στοχοθεσία και powerpoint.
Και κάπως έτσι, το σύνθημα «Μητσοτάκης ή Χάος» αποκτά νέο νόημα:
Ένα κράτος που κατάφερε να συνδυάσει και τα δύο — για να μην παραπονιέται κανείς ότι δεν είχε επιλογή.
