Ο κόσμος της αυτοκίνησης έχει αλλάξει διαχρονικά πολλά πρόσωπα, έχει σήμερα γυρίσει στην ηλεκτροκίνηση που απέρριψε στις αρχές του 20ού ...
Όταν θερμικός κινητήρας θεωρούνταν «πράσινη» λύση
Στις αρχές του 20ού αιώνα, πολύ πριν κατηγορήσουμε τα αυτοκίνητα για την ατμοσφαιρική ρύπανση, οι πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο πνίγονταν στη “φυσική ρύπανση” των αλόγων από τις άμαξες και τα κάρα.
Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από τόνους κοπριάς, η δυσοσμία ήταν απερίγραπτη και τα υγειονομικά προβλήματα τεράστια. Έτσι, όταν τα αυτοκίνητα άρχισαν να κυκλοφορούν μαζικά, παρουσιάστηκαν ως η «οικολογική» λύση που θα καθάριζε τις πόλεις από το βιολογικό χάος. Ποιος να το έλεγε ότι έναν αιώνα αργότερα ο ρόλος θα αντιστρεφόταν τόσο δραματικά;
Καταδικασμένα αυτοκίνητα να μένουν στα parking
Το δεύτερο παράδοξο αφορά το πώς χρησιμοποιούμε πραγματικά τα αυτοκίνητά μας. Παρότι αποτελούν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και κοστίζουν μια μικρή περιουσία για να σχεδιαστούν, να κατασκευαστούν και να συντηρηθούν, περνούν το 95% της ζωής τους παρκαρισμένα.
Μόνο περίπου το 5% του χρόνου κινούνται στον δρόμο - τον υπόλοιπο τον περνούν αδρανή: έξω από το σπίτι, σε ένα υπόγειο γκαράζ ή στην εργασία. Μια τεράστια αντίφαση που μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν τελικά αξιοποιούμε αυτά τα πολύπλοκα μηχανήματα ή αν απλώς συντηρούμε πανάκριβες «κινητές» γλυπτικές εγκαταστάσεις.
Η τεράστια δημοφιλία του λευκού χρώματος
Το λευκό χρώμα είναι διαχρονικά ο πιο δημοφιλής χρωματισμός παγκοσμίως: σχεδόν τέσσερα στα δέκα νέα αυτοκίνητα βάφονται λευκά - και ο λόγος δεν είναι καθόλου τυχαίος. Το λευκό είναι πιο οικονομικό στην παραγωγή, ξεχωρίζει πιο εύκολα στον δρόμο άρα θεωρείται πιο ασφαλές, και αντανακλά καλύτερα τη θερμότητα, κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο σε θερμά κλίματα.
Επιπλέον, στην αγορά μεταχειρισμένων, τα λευκά αυτοκίνητα βρίσκουν πιο εύκολα νέο ιδιοκτήτη, γιατί το χρώμα τους είναι ουδέτερο και διαχρονικό. Μια επιλογή που κερδίζει όχι με συναίσθημα, αλλά με πρακτικότητα.
