Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια να παρουσιαστούν οι αγρότες ως υπεύθυνοι για την ταλαιπωρία των πολιτών στους δρόμ...
Κι όμως, η κυκλοφορία συχνά μπλοκάρεται όχι από εκείνους, αλλά από την Αστυνομία, η οποία – προφανώς κατ’ εντολή – δεν επιτρέπει τη δίοδο. Όχι για λόγους ασφάλειας, αλλά για λόγους εικόνας.
Η στόχευση είναι ξεκάθαρη: να δημιουργηθεί ένταση, να στραφεί η κοινωνία απέναντι στους αγρότες, να διαρραγεί η σχέση τους με τους υπόλοιπους πολίτες. Να στηθεί ένα αφήγημα «κοινωνικού αυτοματισμού», όπως τόσες φορές στο παρελθόν.
Μόνο που αυτή τη φορά, δεν περνά.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι συμβαίνει. Βλέπουν ποιος προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες και ποιος επενδύει στη σύγκρουση. Καταλαβαίνουν ότι οι αγρότες δεν βρίσκονται στους δρόμους από επιλογή, αλλά από απόγνωση. Και δεν «την πατάνε».
Αυτό είναι ίσως το πιο ενοχλητικό για την κυβέρνηση: ότι η κοινωνία δεν χειραγωγείται τόσο εύκολα όσο στο παρελθόν. Ότι η πραγματικότητα διαψεύδει το επικοινωνιακό σχέδιο. Ότι όσο επιχειρείται η μετάθεση ευθυνών, τόσο μεγαλώνει η δυσπιστία και η κοινωνική πίεση.
Η εικόνα στους δρόμους δεν είναι απλώς εικόνα ταλαιπωρίας. Είναι εικόνα πολιτικού αδιεξόδου.
Και όσο αυτή η πραγματικότητα αγνοείται, τόσο η απόσταση κυβέρνησης και κοινωνίας θα μεγαλώνει. Γιατί οι πολίτες μπορεί να υπομένουν, αλλά βλέπουν. Και θυμούνται.
