Ο Κώστας Σημίτης οφείλει μία δημόσια πολιτική απολογία. Τουλάχιστον. Χρωστά να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για το εκτεταμένο σ...
Ο Κώστας Σημίτης οφείλει μία δημόσια πολιτική απολογία. Τουλάχιστον. Χρωστά να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για το εκτεταμένο σύστημα διαφθοράς που είχε στηθεί επί των ημερών του.
Δύο υπουργοί Άμυνας, η "θητεία" των οποίων καλύπτει σχεδόν το σύνολο του βίου της κυβέρνησης 1996-2004, δύο πολύ στενοί συνεργάτες στο Μέγαρο Μαξίμου που "επιβραβεύθηκαν" με κομματικά και κυβερνητικά αξιώματα, κι ένας αρκετά μεγάλος κύκλος στελεχών γύρω από αυτούς. Τα πράγματα δεν είναι απλά για να αποκρύπτονται με τη γνωστή ευκολία μερίδας των μέσων ενημέρωσης και του πολιτικού συστήματος.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος εξέτισε την ποινή που προβλέπει ο νόμος γιατί εισέπραξε μίζες από προμήθειες εξοπλιστικών συστημάτων και ζημίωσε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό Δημόσιο. Ο Γιάννος Παπαντωνίου προφυλακίσθηκε με ένα εξαιρετικά βαρύ κατηγορητήριο για τον ίδιο λόγο. Οι διαδρομές του χρήματος -πάντοτε σύμφωνα με το κατηγορητήριο- δείχνουν ότι έλαβε περίπου 2,8 εκατ. ελβετικά φράγκα για την διαβόητη υπόθεση εκσυγχρονισμού των γαλλικών φρεγατών, από την οποία οι Έλληνες φορολογούμενοι λέγεται ότι έχασαν πάνω από 400 εκατ. ευρώ.
Οι Θόδωρος Τσουκάτος και Τάσος Μαντέλης ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο Siemens. Ο πρώτος ομολόγησε ότι έλαβε "συνδρομή" για τον εκλογικό αγώνα του ΠΑΣΟΚ ύψους 1.000.000 ευρώ από τα μαύρα ταμεία της γερμανικής εταιρείας και τα παρέδωσε στο ταμείο της Χαριλάου Τρικούπη. Ο δεύτερος εισέπραξε "χορηγία" αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από τα ίδια μαύρα ταμεία, μέσω των οποίων χρηματοδοτήθηκε παρανόμως το σύστημα δικομματισμού εκείνης της εποχής.
Αυτά έχουν καταγγελθεί και επισήμως καταγραφεί στην έρευνα της Εισαγγελίας Μονάχου και της αμερικανικής εταιρείας (Debevoice & Plimpton) που έδρασε για λογαριασμό των αμερικανικών αρχών. Αποδεδειγμένα, πλέον, αν και με εξοργιστικά μεγάλη καθυστέρηση της Δικαιοσύνης και μέσα από μεθοδεύσεις (ακόμα και της Βουλής) που αποσκοπούσαν στη συγκάλυψη των σκανδάλων, οι μεγάλες προμήθειες εξοπλιστικών συστημάτων από το 1997 μέχρι το 2003 λειτούργησαν ως όχημα παράνομου πλουτισμού πολιτικών στελεχών.
Το "έγκλημα" είναι διπλό: Αφενός, η χώρα δανείσθηκε υπέρμετρα για να ενισχύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις με αποτέλεσμα την διόγκωση του δημοσίου χρέους, κάτι που αποτέλεσε μία από τις αιτίες της χρεοκοπίας που ακολούθησε αρκετά χρόνια αργότερα. Αφετέρου, ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και υπουργοί της πρώτης σειράς με άμεση πρόσβαση στο τότε πρωθυπουργικό γραφείο, αποδεικνύεται ότι ζημίωσαν με δόλο το Δημόσιο και εισέπραξαν φαραωνικές μίζες.
Πρόκειται, προφανώς, για την επιτομή της πολιτικής διαφθοράς και το σκοτεινό πρόσωπο μιας πολιτικής εποχής. Έδρασαν μόνοι τους όλοι αυτοί; Κανείς δεν γνώριζε ή έστω δεν είχε υποπτευθεί πως "somethning is rotten in the Greek State", για να παραφράσουμε τον Άμλετ; Περίπου 15 χρόνια μετά την παράδοση του "δακτυλιδιού" στον διάδοχό του (2004), ο πρωθυπουργός που επιδοκιμάστηκε για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και άλλα πολλά, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα μείζον ηθικό ερώτημα. Γνώριζε; Είχε υπόνοιες και υποψίες; Κι αν δεν γνώριζε, πως είναι δυνατόν να συνέβαινε κάτι τέτοιο για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Ο Κώστας Σημίτης οφείλει μία δημόσια πολιτική απολογία. Τουλάχιστον. Χρωστά να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για το εκτεταμένο σύστημα διαφθοράς που είχε στηθεί στις παρυφές του Μεγάρου Μαξίμου. Το μιντιακό και πολιτικό σύστημα της χώρας (με ελάχιστες εξαιρέσεις) του παρείχε αφειδώς επικοινωνιακή ασυλία και αναγνώριση. Ακόμα και σήμερα ο λόγος του και οι παρεμβάσεις του διαμορφώνουν συσχετισμούς στον πολιτικό βίο. Έχει ισχυρή άποψη, την διατυπώνει, στηρίζει νέα συστήματα εξουσίας. Αναπολόγητος και προστατευμένος.
Η Ιστορία του έχει φερθεί άψογα. Εκείνος; Οι υστεροφημίες, όμως, δεν φιλοτεχνούνται στη σκιά αλλά στο φως. Όταν τα πολιτικά πρόσωπα εκτείθενται και δέχονται τις συνέπειες των πράξεων και των παραλλείψεών τους.
Ο κ. Σημίτης οφείλει τουλάχιστον μία συγγνώμη...
Το δε σημερινό ΠΑΣΟΚ, ως ΔΗΣΥ και ΚΙΝ.ΑΛ., οφείλει κι αυτό να κόψει, επιτέλους, βίαια, τον ομφάλιο λώρο με αυτό το ανυπόληπτο παρελθόν του. Δεν το έχει πράξει. Αντιθέτως, συνεχίζει να επαίρεται για μία πολιτική γενιά και μια περίοδο που αποδεικνύεται "εποχή των τεράτων".
www.news247.gr
