του Διαμαντή Σεϊτανίδη Η εξιχνίαση του στυγερού εγκλήματος στα Γλυκά Νερά άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στο ζήτημα των προσωπικών δεδομένων. ...
Η εξιχνίαση του στυγερού εγκλήματος
στα Γλυκά Νερά άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στο ζήτημα των προσωπικών δεδομένων. Οι πολίτες έμαθαν πράγματα που ίσως έπρεπε να τα γνωρίζουν, σίγουρα όμως η μεγάλη τους (μας) πλειονότητα
δεν τα υποψιαζόταν.
Πώς να το κάνουμε; Είναι άλλο πράγμα να
κάνεις θεωρητικές συζητήσεις μεταξύ τυρού
και αχλαδίου για το πώς η τεχνολογία έχει εισβάλει στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων και
άλλο να μαθαίνεις ότι το έγκλημα στα Γλυκά
Νερά εξιχνιάστηκε διότι το βιομετρικό ρολόι
της άτυχης κοπέλας «έδειξε» την ώρα του
θανάτου της.
Είναι άλλο πράγμα να λες σε φιλική συγκέντρωση «αυτά τα διαόλια τα
smartphones» και άλλο να βλέπεις καθαρά,
στον τηλεοπτικό σου δέκτη ότι ο δολοφόνος
της συζύγου του συνελήφθη (και) επειδή το
κινητό του έδειξε ότι κινείτο, όταν δήλωνε
δεμένος.
Αυτή είναι η ζωή μας: Τα μηχανήματα ξέρουν και καταγράφουν πότε κινούμαστε, πότε είμαστε ακίνητοι, πότε τρώμε, πότε χωνεύουμε, πότε γελάμε, πότε συγκινούμαστε.
Γνωρίζουν ίσως -όχι, δεν είναι υπερβολήπερισσότερα απ’ όσα εμείς οι ίδιοι ξέρουμε
για τον εαυτό μας.
Και αυτή η κατάσταση είναι σήμερα πια δεδομένη, δεν αμφισβητείται
και -πολύ περισσότερο- δεν αναστρέφεται.
Δεν υπάρχει πια προσωπική ζωή, με τη έννοια του απορρήτου. Δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα. Όλα όσα λέγονται είναι για να
ρίξουν στάχτη στα μάτια των εύπιστων. Όταν
το έξυπνο κινητό αποθηκεύει όλες σου τις
κινήσεις, όταν το έξυπνο ρολόι καταγράφει
τις διαβαθμίσεις των συναισθημάτων σου,
όταν ο έξυπνος υπολογιστής αποθηκεύει κάθε «κλικ» που κάνεις, τότε μπροστά σε όλο
αυτό ίσως εσύ είσαι που μένεις «χαζός».
Αυτήν την κατάσταση ο άνθρωπος μπορεί
να τη χειριστεί προς όφελός του ή να την
αφήσει να τον καταστρέψει.
Και, από αυτήν
την οπτική, και πάλι στα δικά του χέρια είναι
η μοίρα του. Είμαι βέβαιος ότι η αποκρυπτογράφηση των βημάτων του δολοφόνου της
Καρολάιν από την Ελληνική Αστυνομία,
έστειλε το μήνυμα σε επίδοξους κλέφτες,
βιαστές, δολοφόνους: «Μην το τολμήσεις!
Αυτά τα μηχανήματα θα μας χρησιμεύσουν
να σε βρούμε».
Από την άλλη, έστειλε το μήνυμα και στους
νομοταγείς πολίτες: «Δεν έχεις μυστικά. Δεν
μπορείς να έχεις.
Η τεχνολογία βρίσκει όλο
και πιο εύκολα αυτό που θέλεις να κρύψεις»!
Υπάρχει διέξοδος; Δύσκολη η απάντηση.
Για τον νομοταγή, η προφύλαξη νομίζω πως
είναι οι ισχυροί κωδικοί στις συσκευές του,
ώστε όσα αυτές καταγράφουν να μπορεί να
τα ελέγχει μόνο εκείνος.
Ωστόσο, στις μέρες μας τα όρια μεταξύ νομοταγούς και παραβατικού είναι κάπως δυσδιάκριτα.
Η παράλληλη σχέση ενός παντρεμένου είναι προσωπικό δεδομένο; Μπορεί, λ.χ., σε
μια δίκη διαζυγίου να στρέψει τις «έξυπνες»
συσκευές σε βάρος του; Είναι πολλά και μεγάλα τα ερωτήματα που προκύπτουν…
