Με την αγωνία και τη λαχτάρα χιλιάδων νέων να αποκτήσουν επιτέλους ένα δικό τους σπίτι και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, παίζει η κυβέρνηση, ...
Αντίθετα,
και με αυτό το μέτρο, έρχεται να ρίξει στην «αγκαλιά» των τραπεζών μια ακόμα «φουρνιά»
δανειοληπτών, εξασφαλίζοντάς τους πελατεία και εγγυημένα κέρδη με κρατικές πλάτες, όπως και
να ενισχύσει τους μεγαλοκατασκευαστές, προωθώντας παραπέρα την πολιτική
εμπορευματοποίησης της στέγης.
Το διπλά προκλητικό είναι ότι αυτό το κάνει με «ξένα κόλλυβα» και τα λεφτά των ίδιων των
ασφαλισμένων, αφού αξιοποιεί τις εισφορές των εργαζομένων στον πρώην ΟΕΚ (ΔΥΠΑ). Τον
Οργανισμό που κατάργησαν το 2012, αλλά τα «συνεταιράκια» ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ συνέχιζαν
όλα αυτά τα χρόνια να μαζεύουν κανονικά τις εισφορές!
Από αυτό το «πουγγί», λοιπόν, με πάνω
από 2,5 δισ., δίνει τώρα 500 εκατ. για να «ξεκοκαλίσουν» οι τράπεζες, οι μεγαλοκατασκευαστές
και οι «επενδυτές» στο real estate.
Στην άλλη όψη του νομίσματος, οι ενοικιαστές βλέπουν τις τιμές των σπιτιών να εκτοξεύονται
πάνω από 10% και το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, με τις αυξήσεις να έχουν ξεπεράσει τα δύο και
τρία νοίκια τον χρόνο. Οι ήδη χρεωμένοι στις τράπεζες δανειολήπτες πληρώνουν έως και 30%
παραπάνω στις δόσεις των δανείων τους, εξαιτίας της εκτόξευσης των επιτοκίων.
Ενώ για πάνω
από 70 χιλιάδες «κόκκινα» δάνεια, τα σπίτια τους σχεδιάζεται να βγουν «στο σφυρί» από
τράπεζες και funds μέσα στη χρονιά.
Αυτή είναι η πραγματικότητα για τη «στεγαστική πολιτική» της σημερινής και όλων των
προηγούμενων κυβερνήσεων, ειδικά σε ό,τι αφορά τους νέους. Αλλά και για όσους έχουν ένα
σπίτι, πλάι στους υπόλοιπους φόρους τα επόμενα χρόνια έρχονται να προστεθούν και τα
«πράσινα» χαράτσια και οι υποχρεωτικές «αναβαθμίσεις», μεγαλώνοντας τα βάρη.
Ακόμα και το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε τώρα, θεωρεί «προνομιούχους» όσους
βρίσκονται στα όρια του κατώτατου μισθού (το ανώτατο όριο για να κάνει δήλωση ένα ζευγάρι,
είναι να μπαίνουν στο σπίτι δυο μισθοί των... 850 ευρώ).
Προφανώς το κράτος και οι κυβερνήσεις
του θεωρούν ότι πάνω απ' αυτό το όριο ένα ζευγάρι μπορεί με άνεση να πληρώνει τα υπέρογκα
επιτόκια, δίνοντας έναν μισθό «από χέρι» στην τράπεζα.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και με την έκπτωση στις δόσεις του στεγαστικού δανείου που
προβλέπει το πρόγραμμα, αυτές παραμένουν στα ύψη και προϋποθέτουν μεγάλες στερήσεις για
όποιον αποφασίσει να κάνει το βήμα της αγοράς ενός νέου σπιτιού.
Κάτω από τη «στέγη» της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής βρίσκονται και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η δημιουργία «τράπεζας στέγης» με κενά κτίρια του Δημοσίου, των δήμων, της Εκκλησίας και
ιδιωτών για κρατική αγορά ή ενοικίαση είναι της ίδιας κοπής προτάσεις, που μετατρέπουν το
κράτος σε «κτηματομεσίτη» για τους ομίλους, ενώ οι εργαζόμενοι θα φορτώνονται κι εδώ τον
λογαριασμό. Τέτοια μέτρα έχουν εφαρμοστεί και αλλά το πρόβλημα βέβαια δεν λύθηκε.
Οι ένοχοι για τα πανάκριβα σπίτια, αυτοί που φόρτωσαν διαδοχικά τη λαϊκή κατοικία με
απανωτά χαράτσια και φόρους, που με τους νόμους τους χάνουν τα σπίτια τους χιλιάδες
νοικοκυριά, αυτοί που στηρίζουν την πολιτική των επιχειρηματικών - τουριστικών κερδών και την
«πράσινη» ανάπτυξη, δεν μπορούν να δώσουν «λύσεις» για τον λαό και τη νεολαία. Αντίθετα, η
πολιτική τους ανακυκλώνει τα αδιέξοδα στο έδαφος της στέγης - εμπόρευμα.
Μόνο σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική μπορούν οι εργαζόμενοι, οι νέοι να διεκδικήσουν
φτηνή, σύγχρονη και ασφαλή κατοικία. Δυναμώνοντας το ΚΚΕ παντού όπως και στις επερχόμενες
εκλογές, που αποτελεί στήριγμα στον αγώνα σωματείων και φορέων για ολοκληρωμένο
στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών, με επανασύσταση
του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος, για
απαγόρευση των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών.
*Χρήστος Γιάνναρος,
Υποψήφιος βουλευτής Ηλείας με το ΚΚΕ, Γραμματέας της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ.
