του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου π. Προέδρου Συλλόγου Φαρμακοποιών Ηλείας Τέτοιες μέρες οι τοπικοί μας άρχοντες αισθάνονται υποχρεωμένοι να...
π. Προέδρου Συλλόγου Φαρμακοποιών Ηλείας
Τέτοιες μέρες οι τοπικοί μας άρχοντες αισθάνονται υποχρεωμένοι να
δώσουν στην πόλη αυτό που λέγεται εορταστική ατμόσφαιρα.
Κάπου θα έχουν φυλαγμένα τα περσινά λαμπιόνια και την φάτνη με όλον
το εξοπλισμό.
Τα συνεργεία δουλεύουν φιλότιμα και από δίπλα τα τοπικά ΜΜΕ να
φωτογραφίζουν και να κριτικάρουν παινεύοντας.
Και φυσικά κάθε χρόνο το αποτέλεσμα είναι όλο καλύτερο κατά πως
λένε.
Αλλά η πόλη αντιστέκεται σθεναρά και εκδικείται για την διαχρονική της
κακοποίηση.
Αλήθεια πώς να κάνεις εορταστική μια πόλη στην οποία πολύ δύσκολα
βιώνεται η καθημερινότητα??
Είναι δυνατόν οι αρμόδιοι να λειτουργού με όρους μιας κάποιας
«αισθητικής» μόνο για δέκα μέρες τον χρόνο ????
Συνηθίσαμε πλέον να ορίζουμε την εορταστική ατμόσφαιρα με όρους
αγοράς και κατανάλωσης….
Θεωρούμε τα απίστευτα μποτιλιαρίσματα σαν ένδειξη αυξημένης
εμπορικής κίνησης κάτι που έχει λέει ανάγκη η πόλη.
Αλήθεια αναρωτήθηκε κάνεις πώς είναι δυνατόν σε μια πόλη που δεν
μπορείς καν να περπατήσεις να πας λέει στα μαγαζιά τις γιορτές για να
ψωνίσεις????
Όσο για τους στολισμούς μάλλον η φιλοδοξία των αρμοδίων είναι πως θα
ξεπεράσουν το κιτς της προηγουμένης χρονιάς.
Και από ότι φαίνεται εδώ τα καταφέρνουν μια χαρά.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο.
Η πόλη που ξέραμε δεν υπάρχει πλέον ούτε στις καθημερινές ούτε στις
σχόλες….
Απλά αυτή μας η παραίτηση φαίνεται πιο πολύ αυτές τις χρονιάρες
μέρες.
