Μετά από χρόνια άσκοπων θυσιών, γεμάτων αίμα και σοβαρούς τραυματισμούς… Μετά από χρόνια ψεύτικων υποσχέσεων και κροκοδείλιων δακρύων,...
Μετά από χρόνια ψεύτικων υποσχέσεων και κροκοδείλιων δακρύων, επιτέλους, ο δρόμος Πατρών – Πύργου φτάνει στην ολοκλήρωσή του.
Ένα έργο που έπρεπε να έχει παραδοθεί εδώ και δεκαετίες, μπαίνει τώρα στην τελική του φάση και παρουσιάζεται ως «νέα εποχή» για την Ηλεία και τη Δυτική Ελλάδα.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο νέος αυτοκινητόδρομος θα αλλάξει την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών, θα μειώσει τα τροχαία δυστυχήματα και θα προσφέρει ασφάλεια και ταχύτερες μετακινήσεις. Είναι ένα βήμα προς τα εμπρός, ένα έργο που έλειπε δραματικά από την περιοχή.
Όμως, αν θέλουμε να μιλήσουμε πραγματικά για ανάπτυξη, δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από κορδέλες εγκαινίων και χειροκροτήματα. Η Ηλεία δεν θα αναπτυχθεί με έναν δρόμο, όσο σημαντικός κι αν είναι.
Η περιοχή χρειάζεται παράλληλες επενδύσεις σε υποδομές, όπως η αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου, η αξιοποίηση των λιμανιών της Κατακόλου και της Κυλλήνης, αλλά και η προώθηση έργων που θα στηρίξουν τον αγροτικό και τουριστικό τομέα.
Η εκδήλωση της Πέμπτης δεν είναι απλώς ένας εορτασμός για το τέλος ενός έργου· είναι μια συμβολική στιγμή για την αρχή μιας πιο ασφαλούς και σύγχρονης περιφέρειας.
Για να αποδώσει, όμως, καρπούς η νέα εποχή, απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο ανάπτυξης που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ηλείας και θα δημιουργεί πραγματικές ευκαιρίες για τους κατοίκους της.
Η Ηλεία δεν χρειάζεται άλλες φιέστες και υποσχέσεις. Χρειάζεται σχέδιο, βούληση και συνέχεια.
Ο δρόμος Πατρών – Πύργου είναι η αρχή. Αλλά για να μην παραμείνει η ανάπτυξη ένα ακόμα σύνθημα, πρέπει η αρχή αυτή να συνοδευτεί από πράξεις – και όχι από τα ίδια λόγια που ακούμε εδώ και δεκαετίες.
