Η εικόνα που δημοσιεύουμε είναι τραγική από πολλές απόψεις.... Κυρίως τραγική είναι διότι, εν έτη 2018, συνάνθρωπός μας ψάχνει μέσ...
Η εικόνα που δημοσιεύουμε είναι τραγική από πολλές απόψεις....
Κυρίως τραγική είναι διότι, εν έτη 2018, συνάνθρωπός μας ψάχνει μέσα σε κάδο σκουπιδιών να βρει κάτι για το μεσημεριανό ή βραδινό τραπέζι του σπιτιού του.
Ένας άνθρωπος είτε με μηδενικό εισόδημα είτε με εισόδημα πολύ χαμηλό που δεν του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς.
Ένας συνάνθρωπός μας, στο περιθώριο της ζωής, με κυβέρνηση Αριστεράς [;;] που υποτίθεται πως σε πρώτη προτεραιότητα έχει τον άνθρωπο!
Μια κυβέρνηση που... πανηγυρίζει γιατί δίνει επιδόματα αντί για δουλειές... που 'εξοντώνει' τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας σε μια φάση της ζωής τους που θα έπρεπε να ζουν ήρεμοι και γαλήνιοι!
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο τραγικό σε αυτή την εικόνα....
Το γεγονός ότι εν έτη 2018 ακόμα πετούν κόκαλα και κρέατα σε κάδους απορριμμάτων - όλα όσα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το περιβάλλον. Και γι' αυτό δεν ευθύνεται καμιά κυβέρνηση, αλλά εμείς οι πολίτες που το κάνουμε για να βγαίνουμε μετά και να καταγγέλλουμε για την αδιαφορία του κράτους.
Άλλωστε, ως Έλληνες ποτέ δεν είχαμε οικολογική-περιβαλλοντική συνείδηση κι αυτό έχει πολλάκις καυτηριαστεί από ξένους επισκέπτες και οργανώσεις...
Το πρόβλημα στη σημερινή κοινωνία είναι ιδιαίτερα σημαντικό με διαστάσεις που άπτονται του τρόπου ζωής καθώς και της σχέσης «ανθρώπου» και «φύσης».
Και είναι σε τελευταία ανάλυση διάσταση της κοινωνικής συνείδησης των μελών της κοινωνίας.
