Οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις κομπάζουν ότι θα λύσουν το θέμα των σκουπιδιών για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί όπως μας λένε, έχουν τ...
Οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις κομπάζουν ότι θα λύσουν το θέμα των σκουπιδιών για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί όπως μας λένε, έχουν τους καλύτερους και εμπειρότερους υποψήφιους για την ανακύκλωση, και δεύτερον γιατί έχει δρομολογηθεί το εργοστάσιο και επομένως η διαχείριση των απορριμμάτων φεύγει από πάνω τους και μεταφέρεται στον ιδιώτη.
Όμως, η σύμβαση για το εργοστάσιο, 10 μέρες πριν τις εκλογές, δεν έχει ανακοινωθεί και όλοι αυτοί δεν φαίνεται ν’ ανησυχούν. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; Δεν τους απασχολεί τι ακριβώς θα παραλάβει η επόμενη δημοτική αρχή; Δεν πρέπει να γνωρίζουν οι δημότες πόσα θα πληρώνουν για τα σκουπίδια τους; Μήπως έχουν ήδη συμφωνήσει να υπάρξει πλήρης ιδιωτικοποίηση; Όσον αφορά στην ανακύκλωση, σαν διαδικασία επίλυσης, θα πρέπει να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα.
Στην καλύτερη στιγμή της ανακύκλωσης για το Δήμο (το 2016), με χιλιάδες τόνους σκουπιδιών να βρίσκονται στους δρόμους για πολλούς μήνες, τα ανακυκλώσιμα ήταν μόλις 1060 τόνοι. Τα δε έσοδα ίσα που κάλυπταν τα έξοδα μεταφοράς τους στο ΚΔΑΥ Πάτρας.
Αλήθεια, μήπως μπορούν να μας πουν πόσο στοίχισαν τα «πράσινα σημεία», τι ποσότητες απέφεραν μέχρι τώρα και τι έσοδα είχε ο Δήμος; Επιπροσθέτως, στον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων η ανακύκλωση είναι η τέταρτη κατά σειρά δράση. Οι τρεις πρώτες είναι η επανεξέταση, η μείωση και η επαναχρησιμοποίηση. Γιατί δεν μιλάνε γι’ αυτές;
Ποια είναι λοιπόν η πρότασή μας στη διαχείριση των απορριμμάτων;
1. Αποκλειστικά δημόσια διαχείριση των απορριμμάτων.
2. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ: εκπαιδεύουμε πόρτα – πόρτα τους δημότες πώς να μειώσουν τα απορρίμματα και πώς να ξεδιαλέγουν σωστά τα ανακυκλώσιμα. Για τούτο χρησιμοποιούμε τους κοινοτικούς συμβούλους, καθώς και εθελοντές.
3. Προσπαθούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε ό,τι μπορούμε.
4. Οργανώνουμε σωστά τη Διαλογή στην Πηγή. Τοποθετούμε κάδους για ρεύματα σε κάθε συγκρότημα κατοικιών. Επίσης, σε συχνόχρηστα μέρη (πχ. δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, πολυκαταστήματα κλπ).
5. Σε κάθε κοινότητα δημιουργούμε συνοικιακούς (και όχι ατομικούς) κομποστοποιητές, τους οποίους διαχειρίζονται μέλη της τοπικής κοινότητας. Το παραγόμενο φουσκί το μοιράζουμε στους δημότες.
6. Τα ανακυκλώσιμα (χαρτί, πλαστικό, μέταλλο) τα πουλάμε συνολικά σαν δήμος, γιατί σύμφωνα με το νόμο μας ανήκουν, αφού με την αγορά τους έχουμε πληρώσει το φόρο ανακύκλωσης, παρά το ότι η σύμβαση ΣΔΙΤ για το εργοστάσιο υποχρεώνει τους Δήμους να δίνουν καθαρά ανακυκλώσιμα σ’ αυτό και τα μισά κέρδη να πηγαίνουν στην τσέπες του εργολάβου.
7. Οργανώνουμε τη συλλογή των αγροτικών αποβλήτων (πλαστικά δοχεία, νάυλον κλπ).
8. Δημιουργούμε ευκολομνημόνευτο αριθμό τηλεφώνου του Δήμου για να απευθύνονται όσοι έχουν ογκώδη απόβλητα ή άλλα προβλήματα σχετικά με τα σκουπίδια.
