Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακρ...
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακραίωνη ιστορική εξέλιξη ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών και των ανθρώπων, τον Δία, και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Περιλαμβάνει τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων από τις ανασκαφές στον ιερό χώρο της Άλτεως, τα οποία χρονολογούνται από τα προϊστορικά έως και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.
Από το σύνολο των, ανεκτίμητης αξίας, εκθεμάτων σημαντικότερη είναι η έκθεση των γλυπτών, για την οποία είναι κυρίως γνωστό το μουσείο, καθώς και η συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο και απαρτίζεται από όπλα, ειδώλια και άλλα αντικείμενα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα ευρήματα της μεγάλης πηλοπλαστικής.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους.
Ο εκθεσιακός χώρος περιλαμβάνει τον προθάλαμο και δώδεκα αίθουσες, που όλες φιλοξενούν τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων, προερχομένων από την ιερή Άλτι. Οι βοηθητικοί-λειτουργικοί χώροι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών (αναψυκτήριο, χώροι υγιεινής κ.ά.) βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα του Μουσείου, ενώ το πωλητήριο λειτουργεί σε ξεχωριστό οικοδόμημα, ανάμεσα στο μουσείο και στον αρχαιολογικό χώρο.
Το Μουσείο διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους, που καταλαμβάνουν τμήμα της ανατολικής πτέρυγας και του υπογείου, καθώς και εργαστήρια συντήρησης πήλινων, χάλκινων, λίθινων αντικειμένων, ψηφιδωτών και μικροευρημάτων.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, που εποπτεύεται από τη Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, ιδιαίτερα μετά την αναμόρφωσή του το 2004, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, φιλοδοξεί να παρουσιάσει στον επισκέπτη τη μακραίωνη ιστορία του ιερού, σύμφωνα με τις νέες μουσειολογικές αντιλήψεις.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, γνωστό και ως Νέο Μουσείο, για να διαχωρίζεται από το παλαιότερο, οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1966-1975 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Μέχρι τότε λειτουργούσε το Παλαιό Μουσείο, που λεγόταν «Σύγγρειον», ανεγέρθη με δωρεά του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Το μουσείο αυτό είχε κτιστεί το 1885, σε νεοκλασικό ρυθμό, στο λόφο δυτικά της Άλτεως, αλλά είχε παρουσιάσει αρκετές φθορές λόγω των μεγάλων σεισμών, που κατά καιρούς έπληξαν την περιοχή.
Εκτός αυτού, ο μεγάλος αριθμός νέων ευρημάτων από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στο ιερό, επέβαλε την ίδρυση ενός μεγαλύτερου μουσείου στην Ολυμπία. Η πρωτοποριακή για την εποχή της έκθεση στο Νέο Μουσείο έγινε από τον τότε Έφορο Αρχαιοτήτων Νικόλαο Γιαλούρη, την Ισμήνη Τριάντη, τον αείμνηστο Στ. Τριάντη, γλύπτη και συντηρητή, και από τους συνεργάτες τους. Τα αντικείμενα μεταφέρονταν σταδιακά από το Παλαιό Μουσείο και τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν το 1982, από την τότε Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Μόνο η έκθεση του αγάλματος της Νίκης του Παιωνίου πραγματοποιήθηκε αργότερα, το 1994.
Το εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα στησίματος του αγάλματος έγινε από τον Στ. Τριάντη.
Τριάντα χρόνια αργότερα και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004 κρίθηκε απαραίτητο να εκτεθούν με νέο τρόπο τα ευρήματα του ιερού, κυρίως τα χάλκινα αντικείμενα και η συλλογή των ρωμαϊκών γλυπτών. Το Σεπτέμβριο του 2003 τα αρχαία της έκθεσης εγκιβωτίσθηκαν με υποδειγματικό τρόπο, προκειμένου να υλοποιηθούν οι εργασίες επανέκθεσης, στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιήθηκε μεγάλο πρόγραμμα επισκευών και επεκτάσεων στο κτήριο, στους εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους.
Το μουσείο παρέμεινε κλειστό για ενάμιση χρόνο και στις 24 Μαρτίου 2004 έγιναν τα εγκαίνια της νέας έκθεσης, η οποία σε γενικές γραμμές ακολούθησε τη φιλοσοφία και τις αρχές της προηγούμενης. Αναμορφώθηκαν η προϊστορική συλλογή, η συλλογή χάλκινων και η συλλογή της μεγάλης πηλοπλαστικής, ενώ δημιουργήθηκε μία νέα αίθουσα για το εργαστήριο του Φειδία. Διευρύνθηκε η αίθουσα του Ερμή, προκειμένου να «αναπνεύσει» το άγαλμα, το οποίο εκτίθεται με νέα πρωτοποριακή αντισεισμική προστασία, εκτέθηκαν με νέο τρόπο τα ελληνιστικά ευρήματα, καθώς και η συλλογή ρωμαϊκών αγαλμάτων, ενώ στην τελευταία αίθουσα του μουσείου, όπου στην παλαιότερη έκθεση βρισκόταν η συλλογή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου νέα έκθεση με ευρήματα που αφορούν στο τέλος της ζωής του ιερού.
Η παλιά χαλκοθήκη (αποθήκη) στην ανατολική πτέρυγα διαμορφώθηκε σε αναψυκτήριο, και στα παλαιά γραφεία της Ζ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που ήταν επίσης στην ανατολική πτέρυγα, έγιναν επισκευές και διαμορφώσεις προκειμένου να μεταφερθεί εκεί η χαλκοθήκη. Σε όλες τις αίθουσες τοποθετήθηκαν νέες μοντέρνες προθήκες με νέο τεχνητό φωτισμό και το μουσείο εφοδιάσθηκε με σύστημα κλιματισμού-εξαερισμού. Διαμορφώσεις πραγματοποιήθηκαν και στον περιβάλλοντα του μουσείου χώρο και το πωλητήριο μεταφέρθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο κτήριο μεταξύ του μουσείου και του αρχαιολογικού χώρου.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Περιγραφή
Μέσα από την πληθώρα των ευρημάτων, που παρουσιάζονται στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Ολυμπίας, ο επισκέπτης παρακολουθεί τη χρονολογική εξέλιξη και την ιστορία του μεγάλου πανελλήνιου ιερού από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού έως και τον 6ο-7ο αι. μ.Χ. Εξέχουσα θέση κατέχει ο γλυπτός διάκοσμος του ναού του Δία, τα αετώματα και οι μετόπες, που αποτελούν τα σημαντικότερα δείγματα αυστηρού ρυθμού στην ελληνική τέχνη. Από τα πλέον σημαντικά εκθέματα είναι η Νίκη του Παιωνίου, καθώς και ο Ερμής του Πραξιτέλη.
Στο μουσείο φιλοξενείται η πλουσιότερη συλλογή χάλκινων αντικειμένων στον κόσμο.
Η έκθεση, που πρόσφατα αναμορφώθηκε, είναι χρονολογικά δομημένη και καταλαμβάνει τις δώδεκα αίθουσες του εκθεσιακού χώρου. Σκοπός της είναι η καλύτερη προβολή των εκθεμάτων, η πληρέστερη πληροφόρηση με απλό και ταυτόχρονα επιστημονικό τρόπο, αλλά και η καλύτερη παροχή υπηρεσιών στον επισκέπτη, σύμφωνα με τις αρχές της σύγχρονης μουσειολογίας.
Παρέχει πλήρη εικόνα της ιστορικής εξέλιξης του ιερού αλλά και της λαμπρής πορείας της αρχαίας ελληνικής τέχνης και προσφέρει πλήρη ενημέρωση για τα εκθέματα με τη βοήθεια του πλούσιου εποπτικού υλικού, όπως κείμενα, σχέδια, χάρτες, φωτογραφίες, αναπαραστάσεις και προπλάσματα μνημείων.
Ενότητες της Έκθεσης:
Αίθουσα 1: Οι Προϊστορικοί Χρόνοι στην Ολυμπία
Αίθουσα 2: Γεωμετρική-Αρχαϊκή Εποχή
Αίθουσα 3: Ύστερη Αρχαϊκή Εποχή και Αρχιτεκτονική Πλαστική
Αίθουσα 4: Αυστηρός Ρυθμός
Αίθουσα 5: Γλυπτός Διάκοσμος του Ναού του Δία
Αίθουσα 6: Νίκη του Παιωνίου
Αίθουσα 7: Ο Φειδίας και το Εργαστήριo Του
Αίθουσα 8: Ερμής του Πραξιτέλη
Αίθουσα 9: Ύστερη Κλασική και Ελληνιστική Εποχή
Αίθουσες 10-11: Ρωμαϊκά Γλυπτά
Αίθουσα 12: Τα Τελευταία Χρόνια της Ζωής του Ιερού
Μουσείο της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το Μουσείο της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας φιλοξενεί πάνω από 400 αρχαία έργα, που προέρχονται από το Ιερό του Διός της Ολυμπίας, αλλά και από άλλα Μουσεία της ελληνικής επικράτειας. Τα εκθέματα καλύπτουν μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έως και τον 5ο αι. μ.Χ. Τα αρχαία έχουν εκτεθεί κατά θεματικές ενότητες και μέσα από αυτά παρουσιάζεται η υπερχιλιετής ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, του μακροβιότερου θεσμού της αρχαιότητας. Εκτός από τα αρχαία έργα τέχνης ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα λεπτομερειακής πληροφόρησης μέσα από το πλούσιο εποπτικό υλικό.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από τους εκθεσιακούς χώρους του ισογείου και το υπόγειο, όπου σε αυτό προβλέπεται να λειτουργήσουν στο μέλλον πολυμέσα για πληρέστερη παρουσίαση των Αγώνων, καθώς επίσης και εκπαιδευτικά προγράμματα. Ο εκθεσιακός χώρος αποτελείται από τη μεγάλη κεντρική αίθουσα, τον προθάλαμο και έντεκα μικρές αίθουσες.
Τα σημαντικότερα από τα εκθέματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο είναι τα χρυσά δακτυλίδια-σφραγίδες με τις πρώτες απεικονίσεις αγωνισμάτων, αντιπροσωπευτικά δείγματα της μινωικής και μυκηναϊκής τέχνης, τα χάλκινα και πήλινα γεωμετρικά ειδώλια πολεμιστών και αρμάτων που προέρχονται από την Ολυμπία και αποτελούν τις πρώτες παραστάσεις των ιστορικών χρόνων που παραπέμπουν σε αρματοδρομίες, διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές, όπως δίσκοι, αλτήρες, αρύβαλλοι κ.ά., καθώς επίσης και τα εκθέματα που απαρτίζουν την ενότητα των Ολυμπιακών αγωνισμάτων.
Μεταξύ αυτών ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι ενεπίγραφες βάσεις από αγάλματα αθλητών που κοσμούσαν κατά την αρχαιότητα την Άλτη, οι λίθινες και χάλκινες επιγραφές, που αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών, τα χάλκινα ειδώλια αθλητών, αλλά και πολλά αγγεία με παραστάσεις αθλητών.
Σκοπός της έκθεσης δεν είναι απλά η παροχή πληροφοριών για τους αγώνες στην αρχαιότητα, αλλά και η μύηση του επισκέπτη στο θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Το Μουσείο εποπτεύεται από την οικεία Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η ανέγερση του Μουσείου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας, το οποίο πριν ανοίξει τις πύλες του με αυτό τον τίτλο ήταν γνωστό ως Παλαιό Μουσείο ή Σύγγρειον, ολοκληρώθηκε στα 1888 και ήταν το πρώτο επαρχιακό Μουσείο που κτίστηκε στην Ελλάδα, με δωρεά του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Τα πολυάριθμα ευρήματα από το ιερό της Ολυμπίας ήταν ο λόγος ανέγερσής του. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια του νεοκλασικού οικοδομήματος έκαναν οι Γερμανοί αρχιτέκτονες F. Adler και W. Dorpfeld, οι οποίοι άλλωστε είχαν συνδέσει το όνομα τους με τις ανασκαφές της Ολυμπίας, που είχαν ήδη αρχίσει από το 1875.
Στην κεντρική αίθουσα του Μουσείου φιλοξενήθηκαν τα γλυπτά από το ανατολικό και δυτικό αέτωμα του ναού του Διός, καθώς και οι μετόπες, ενώ στο βάθος της αίθουσας δέσποζε το άγαλμα της Νίκης του Παιωνίου. Στην πίσω από την κεντρική αίθουσα (σημερινή 7) βρισκόταν το άλλο γνωστό άγαλμα της Ολυμπίας, ο Ερμής του Πραξιτέλους. Οι υπόλοιπες αίθουσες φιλοξενούσαν μερικά από τα ευρήματα του Ιερού, όπως χάλκινα αντικείμενα, γλυπτά, κ.ά.
Το κτίριο του Παλαιού Μουσείου υπέστη μεγάλες ζημιές από τους σεισμούς που έπληξαν την περιοχή στα 1954. Εν τω μεταξύ οι συνεχιζόμενες ανασκαφές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Άλτη, έφερναν στο φως συνεχώς νέα σημαντικά ευρήματα, τα οποία δεν υπήρχε χώρος να στεγαστούν.
Τότε κρίθηκε απαραίτητη η ανέγερση ενός νέου Μουσείου στην Ολυμπία. Mετά την κατασκευή του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου, το Παλαιό Μουσείο ήταν κλειστό για χρόνια. Εδώ βρίσκονταν μόνο εκμαγεία των γλυπτών των αετωμάτων, η Νίκη του Παιωνίου (μέχρι την έκθεσή της το 1994 στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο), και ο κολοσσικός κορμός του Αυγούστου, που σήμερα εκτίθεται στο περιστύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου. Οι υπόλοιποι χώροι του Παλαιού Μουσείου ήταν αποθηκευτικοί και εργαστήρια συντήρησης.
Η αναπαλαίωση και επισκευή του κτηρίου είχε δρομολογηθεί ήδη από τη δεκαετία του 1980. Όμως μόλις το 1999, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, άρχισαν οι εργασίες αυτές, ύστερα από σύνταξη των σχετικών μελετών. Οι εργασίες επισκευής ολοκληρώθηκαν το 2003 και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της έκθεσης για την Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας. Για το σκοπό αυτό εργάστηκαν ομάδες διαφόρων ειδικοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, προκειμένου το έργο να ολοκληρωθεί εγκαίρως. Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν στις 24/3/2004.
Η έκθεση αναπτύσσεται κατά θεματικές ενότητες, παρουσιάζοντας την ιστορία των αγώνων από τα προϊστορικά χρόνια, έως στο τέλος της αρχαιότητας.
Στη μεγάλη κεντρική αίθουσα παρουσιάζεται η ενότητα των Ολυμπιακών αγωνισμάτων, ενώ οι δύο τελευταίες αίθουσες φιλοξενούν ευρήματα από άλλα μεγάλα ιερά της αρχαιότητας (Δελφοί, Νεμέα, Αθήνα), εφόσον σε αυτές γίνεται σύντομη παρουσίαση των άλλων πανελληνίων αγώνων, των Πυθίων, Νέμεων, Ισθμίων και Παναθηναίων.
Στο υπόγειο του Μουσείου πρόκειται να τοποθετηθούν πολυμέσα για την πληροφόρηση των επισκεπτών μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων, ενώ σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο θα εφαρμόζονται τα εκπαιδευτικά προγράμματα με θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Περιγραφή
Ψηφιακή Έκθεση της Ιστορίας των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων
Αφιερωμένη στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας και οργανικά ενταγμένη στο ομώνυμο Μουσείο της Ολυμπίας, η Ψηφιακή Έκθεση συνιστά ένα πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα εργαστήρι μάθησης, μια εγκατάσταση που μετατρέπει το σύνηθες περιβάλλον ενός αρχαιολογικού μουσείου σε χώρο στον οποίο διαλέγεται επιτυχώς το παλαιό με το νέο.
Ωράριo:Η επίσκεψη στην Ψηφιακή Έκθεση είναι δυνατή εντός του ωραρίου λειτουργίας του Μουσείου της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας αυστηρώς κατόπιν ραντεβού. Κάντε κράτηση στο τηλέφωνο 262240 22529, κος Αντωνόπουλος.
Μόνιμη έκθεση του Μουσείου της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας
Εκθέματα
Μέσα από 463 αρχαία αντικείμενα που εκτίθενται στο Μουσείο παρουσιάζεται η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας. Αναφορά γίνεται στη γέννηση του αθλητισμού στον ελλαδικό χώρο, καθώς και στους άλλους πανελληνίους αγώνες και τα Παναθήναια. Τα εκθέματα χρονολογούνται από τη 2η χιλιετία π.Χ. έως και τον 5ο αι. μ.Χ. και παρατίθενται κατά θεματικές ενότητες. Ιδιαίτερη θέση κατέχουν τα γεωμετρικά ειδώλια, οι επιγραφές, τα γλυπτά, η κεραμική με παραστάσεις αγωνισμάτων, ο λίθος του Βίβωνα και η βάση του Πολυδάμαντα, έργο του μεγάλου γλύπτη Λύσιππου, ο αλτήρας του Ακματίδη κ. ά.
Μουσείο Αρχιμήδη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αρχαίας Ολυμπίας, πρωτοβουλία του εμπορικού συλλόγου της Αρχαίας Ολυμπίας, στήριξη των ξενοδόχων της Αρχαίας Ολυμπίας και λοιπών φορέων της περιοχής, φιλοξενείται μόνιμα το μουσείο Αρχιμήδη (Κώστα Κοτσανά) σε διώροφο κεντρικό κτήριο που παραχωρήθηκε για αυτόν το σκοπό από τον ομώνυμο Δήμο.
Το μουσείο Αρχιμήδη αποτελεί ένα μοναδικό θεματικό μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας στον ελλαδικό χώρο αφιερωμένο στο μεγαλύτερο μαθηματικό, φυσικό, μηχανικό, αστρονόμο και εφευρέτη της αρχαιότητας αλλά και στην ευρύτερη αρχαιοελληνική τεχνολογία της εποχής του.
Ο Αρχιμήδης υπήρξε μοναδική και κορυφαία ιδιοφυία στον πνευματικό κόσμο όλων των εποχών, κληροδότησε στον παγκόσμιο πολιτισμό σπουδαίες πραγματείες στα πεδία όλων των αρχαίων επιστημών και το σημαντικότερο αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ανάπτυξη της σύγχρονης επιστήμης.
Παράλληλα επινόησε πλήθος εφευρέσεων και ανακαλύψεων, μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να είναι σε χρήση μέχρι σήμερα.
Είναι γνωστό ότι ο εφευρέτης Αρχιμήδης ενέπνευσε τον Ντα Βίντσι και ο πανεπιστήμονας Αρχιμήδης επηρέασε το Γαλιλαίο και το Νεύτωνα. Για παράδειγμα στο επίπεδο των μαθηματικών τα απειροελάχιστα και η μέθοδος της εξάντλησης δηλαδή ο σύγχρονος διαφορικός και ολοκληρωτικός λογισμός, το σύστημα αρίθμησης για τη μέτρηση πολύ μεγάλων μεγεθών δηλαδή το σύγχρονο εκθετικό – λογαριθμικό σύστημα (και χωρίς να ληφθεί υπόψη η πρόσφατα επανάκτηση από το περίφημο παλίμψηστο η …«σύγχρονη» αντίληψη της συνδυαστικής και του ενεστωτικού απείρου) έκαναν το Λάιμπνιτς να αναφωνήσει: «Όποιος κατανοεί τον Αρχιμήδη … θα είναι φειδωλός στο θαυμασμό των ανακαλύψεων των ανδρών της νεότερης εποχής».
Ομοίως στο πεδίο της μηχανικής ο εξελιγμένος υδραυλικός κοχλίας, το ακριβές μηχανικό πλανητάριο, το βίντσι με οδοντωτούς τροχούς και ατέρμονα κοχλία, η διόπτρα, το οδόμετρο, το ναυτικό δρομόμετρο, το μηχανικό και το υδραυλικό παράδοξο, η επινόηση ελέγχου της καθαρότητας του χρυσού, το αραιόμετρο, η καύση με κάτοπτρα, ο ρωμαϊκός ζυγός, οι γιγάντιοι γερανοί και οι πανίσχυρες πολεμικές μηχανές, είναι μερικές μόνο από τις 24 επινοήσεις του Αρχιμήδη που εκτίθενται στο ισόγειο του μουσείου.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Στο κέντρο της αίθουσας δεσπόζει ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων που πρόσφατες έρευνες συνδέουν έμμεσα την πατρότητα του με το Συρακούσιο σοφό. Επίσης 24 εξαιρετικές εφευρέσεις από την ευρύτερη εποχή του Αρχιμήδη όπως ο «κινηματογράφος» και το «ρομπότ- υπηρέτρια» του Φίλωνος, το ακριβέστατο αυτοποιημένο υδραυλικό ωρολόγιο, η «ύδραυλις» και η δίδυμη εμβολοφόρα καταθλιπτική αντλία του Κτησιβίου, ο πολυβόλος καταπέλτης του Διονυσίου και άλλα εκτίθενται στον εκτεταμένο όροφο του μουσείου.
Σκοπός του μουσείου Αρχιμήδη είναι να αναδείξει με απόλυτη εγκυρότητα και αξιοπιστία αυτήν την εξαιρετικά άγνωστη πτυχή του μέγιστου σοφού της αρχαιότητας και να αποδείξει ότι η ευρύτερη τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων του 3ου π.Χ. αιώνα ήταν εξαιρετικά όμοια με τις απαρχές της σύγχρονης τεχνολογίας.
Για παράδειγμα οι κοχλίες και τα περικόχλια, οι οδοντωτοί τροχοί και οι κανόνες, οι τροχαλίες και οι ιμάντες, οι αλυσοτροχοί και οι αλυσίδες, οι υδραυλικοί ελεγκτές και οι βαλβίδες, οι προγραμματιστές και οι αυτόματοι πλοηγοί (εξαρτήματα όλα της μηχανής ενός σύγχρονου αυτοκινήτου) είναι μερικά μόνο από τα εφευρήματα των αρχαίων Ελλήνων που αποτέλεσαν τους θεμέλιους λίθους της πολύπλοκης τεχνολογίας τους. Αυτά τα κληροδοτήματα, ίδια και αναντικατάστατα, εξακολουθούν και σήμερα να αποτελούν τα δομικά στοιχεία της σύγχρονης τεχνολογίας μας, η εξέλιξη της οποίας θα ήταν αμφίβολη χωρίς την ανέξοδη και απροβλημάτιστη υιοθέτηση τους.
Απλά χρειάστηκε πάνω από χίλια πεντακόσια χρόνια ωρίμανσης για να επανακτήσει η ανθρωπότητα αυτήν την αξιοθαύμαστη λησμονημένη τεχνολογία.
Η εξερεύνηση αυτής της εποχής που η τεχνολογία αιχμής δεν κατοχυρωνόταν αποδεικνύει περίτρανα πόσα περισσότερα (από όσα νομίζουμε) χρωστά ο σύγχρονος Δυτικός Τεχνολογικός Πολιτισμός στους Έλληνες.
Τα εκθέματα συνοδεύονται από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό (στα ελληνικά και αγγλικά) όπως επεξηγηματικές πινακίδες και γιγαντοαφίσες με πολλές πληροφορίες, αναλυτικά σχέδια, φωτογραφίες και πλήρεις βιβλιογραφικές αναφορές ενώ πολλά από τα εκθέματα είναι διαδραστικά. Υπάρχουν σταθμοί προβολής βίντεο και κινουμένων σχεδίων επίδειξης της λειτουργίας των μηχανισμών καθώς και προβολή ντοκιμαντέρ όπου εξηγούνται η λειτουργία και η σημασία των μηχανισμών.
Η έκθεση (ταξινομημένη σε ενότητες) ακολουθεί όλες τις σύγχρονες εκπαιδευτικές αντιλήψεις της Παιδαγωγικής και Μουσειακής Αγωγής ώστε να δρα πολυεπίπεδα ως προς το μέγεθος της αρχαίας ελληνικής τεχνολογικής σκέψης και τεχνικής τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όλων των βαθμίδων όσο και στο ευρύτερο κοινό.
Μουσείο Ιστορίας Ανασκαφών Αρχαίας Ολυμπίας
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το Μουσείο της Ιστορίας των Ανασκαφών της Ολυμπίας αποτελείται από ένα ενιαίο εκθεσιακό χώρο που περιέχει εποπτικό και φωτογραφικό υλικό, μέσα από το οποίο παρουσιάζεται η ιστορία των ανασκαφών της Ολυμπίας. Αναφέρονται οι πρώτες απόπειρες εντοπισμού και ταύτισης του χώρου, οι πρώτες ανασκαφές, ενώ αναλυτικά παρουσιάζεται η συστηματική ανασκαφή του Ιερού από το 1875 έως και σήμερα.
Στο πίσω τμήμα του κτιρίου υπάρχουν χώροι υγιεινής προς εξυπηρέτηση των επισκεπτών. Σκοπός της έκθεσης είναι η παρουσίαση της τεράστιας και πολυδάπανης ανασκαφής της Ολυμπίας, που είναι μία από τις μεγαλύτερες ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το κτήριο του Μουσείου της Ιστορίας των ανασκαφών στην Ολυμπία είναι το λεγόμενο Παλαιό Εφορείο και κτίστηκε στις αρχές του 20ου αι., ενδεχομένως λίγο αργότερα από το νεοκλασικό κτήριο του Μουσείου της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων (Παλαιό Μουσείο). Οικοδομικές επεμβάσεις και μικρές προσθήκες έγιναν στη δεκαετία του 1950.
Αρχικά λειτουργούσε ως βοηθητικός χώρος του Παλαιού Μουσείου.
Αργότερα ως χώρος γραφείων του Εφόρου Αρχαιοτήτων, και τέλος ως χώρος διαμονής των εφόρων και των αρχαιολόγων που έρχονταν να εργαστούν στην Ολυμπία. Κατά τη δεκαετία του 1990 λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος της οικείας Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Το 2003 αποφασίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το κτήριο να γίνει εκθεσιακός χώρος και να παρουσιαστεί η ιστορία της μεγάλης ανασκαφής του Ιερού του Διός της Ολυμπίας.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Περιγραφή
Σκοπός της έκθεσης είναι η παρουσίαση της μεγάλης και πολυδάπανης ανασκαφής της Ολυμπίας, που είναι μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα. Ο τρόπος οργάνωσης του υλικού είναι χρονολογικός, αλλά και θεματικός, αρχίζοντας με την παρουσίαση των πρώτων προσπαθειών αναζήτησης και ταύτισης του Ιερού. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην πρώτη μικρή ανασκαφική έρευνα του 1829 στο ναό του Διός από τη Γαλλική αποστολή του Μοριά, ενώ η μεγάλη ανασκαφή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, που άρχισε στα 1875 παρουσιάζεται μέσα από πλούσιο φωτογραφικό και εποπτικό υλικό.
Τέλος ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο σύγχρονο αρχαιολογικό έργο της Ολυμπίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πρώτες γκραβούρες και ακουαρέλες της κοιλάδας του Αλφειού που εμφανίζουν την Ολυμπία πριν τις ανασκαφές, οι πρώτες φωτογραφίες των ανασκαφών, που οι εργάτες φορούν την παραδοσιακή στολή του τσολιά, τα πορτραίτα των αρχαιολόγων, η ιστορική σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας για τις ανασκαφές της Ολυμπίας, σπάνια έγγραφα αρχείου, οι πρώτοι χάρτες του Ιερού, φωτογραφίες από την κεντρική αίθουσα του Παλαιού Μουσείου, όταν φιλοξενούσε τα αετώματα του ναού του Διός, καθώς και η μακέτα του Ιερού που κατασκεύασε ο Η. Schleif, σε σχέδια του W. Dorpfeld, και δώρισε στο Μουσείο Ολυμπίας στα 1931 ο αυτοκράτορας Γουλιέλμος ο Β’.
Ενότητες της Έκθεσης
Ο εντοπισμός της Ολυμπίας.
Οι πρώτες έρευνες στην Άλτη και η Ελληνογερμανική συνθήκη.
«Παλαιές» γερμανικές ανασκαφές (Α).
«Παλαιές» γερμανικές ανασκαφές (Β).
Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οι ανασκαφές του Dorpfeld.
Οι «νέες» ανασκαφές στην Ολυμπία (1936-1966).
Το σύγχρονο αρχαιολογικό έργο στην Ολυμπία.
Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Στην ιστορική Ανδρίτσαινα, σε ένα πανέμορφο ορεινό και δεντρόφυτο τοπίο, διαφυλάσσεται ένας πνευματικός και ιστορικός θησαυρός, αμύθητης αξίας. Πρόκειται για τη Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας ή αλλιώς «Νικολοπούλειο», όπως επικράτησε να ονομάζεται, από το όνομα του πρώτου δωρητή της. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες, ιστορικότερες και πλουσιότερες βιβλιοθήκες της χώρας. Διαμάντια της Παγκόσμιας Εκδοτικής και της Τυπογραφίας, ανυπολόγιστης αντικειμενικής, ιστορικής και πνευματικής αξίας, κοσμούν τις προθήκες της βιβλιοθήκης.
Η παρουσία ενός τέτοιου κοσμήματος, σε έναν ορεινό και σχετικά απομονωμένο τόπο, χαρίζει αίγλη και ιδιαίτερη υπερηφάνεια στην Ανδρίτσαινα και την καθιστά, δικαίως, πνευματική πολίχνη της περιοχής.
Η ίδρυση και η εξέλιξη της, είναι γεγονότα άρρηκτα συνδεδεμένα με το σπουδαίο δωρητής της, Κωνσταντίνο –Αγαθόφρωνα Νικολόπουλο, μια άκρως ενδιαφέρουσα και ιδιαζούσης σημασίας ιστορική φυσιογνωμία, τα έργα και ο βίος του οποίου δεν είναι, δυστυχώς, ευρύτερα γνωστά. Άνθρωπος με έντονο ενδιαφέρον για τα πράγματα του καιρού του, έζησε σε μια μεταβατική περίοδο, μεστή ιδεολογικών και πολιτικών ζυμώσεων που οδήγησαν σε καθοριστικές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Κατάφερε υπό την επήρεια των ζυμώσεων και ανακατατάξεων επίτευγμα σπουδαίο για τα ανθρώπινα μέτρα, να αφήσει το δικό του ευδιάκριτο χνάρι στην εποχή του και στον τόπο του με το έργο του και τις επιλογές του.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Βιβλιοθήκη χρονολογείται από το 1840, και αποτελεί απόρροια της δωρεάς του «Κων/νου-Αγαθόφρωνα Νικολόπουλου». Τότε τα βιβλία του Κ.-Α. Νικολόπουλου, τοποθετημένα σε 47 κιβώτια, εγκατέλειψαν τον 6ο όροφο της οδού Καστιλιόν 12 στο Παρίσι, και παραδόθηκαν στο Δήμαρχο Ανδρίτσαινας Κωνσταντίνο Ζαριφόπουλο και το μετέπειτα Υπουργό Παιδείας, Χαράλαμπο Χριστόπουλο, επίσης Ανδριτσάνο. Μεταφέρθηκαν με πλοίο στο Ναύπλιο και από εκεί με ζώα στην Ανδρίτσαινα, πρωτεύουσα της ορεινής Ολυμπίας.
Για 39 χρόνια τα βιβλία έμειναν αποθηκευμένα στη μικρή εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας.
Το 1875 άρχισε η ανέγερση του Διδακτηρίου της Ανδρίτσαινας στο προσφερθέν από το Νικόλη Μπαμπαδήμο οικόπεδο, με σχέδια του Μιλτιάδη Κανελλόπουλου – Μηχανικού και Καθηγητού της Σχολής Ευελπίδων – σε σχήμα Π και ανοιχτή την βορειοανατολική πλευρά του. Τα χρήματα προήλθαν από πανελλήνιο έρανο και από τη δωρεά του Άγγελου Γιαννικέση, Πρόξενου της Ελλάδας στην Τεργέστη. Τα εγκαίνια του κτηρίου έγιναν στο 1879 και η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στη Δυτική πλευρά του 1ου ορόφου.
Το 1932 χτίστηκε (προστέθηκε) η βορειοανατολική πτέρυγα και το κτήριο πήρε το σημερινό του σχήμα.
Σε αυτήν την πτέρυγα στεγάστηκε η Βιβλιοθήκη, αποτελώντας σαν σύνολο Εκπαιδευτικό Κέντρο της μείζονος περιοχής για 150 χρόνια.
Από το 1998 η Βιβλιοθήκη στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτήριο, δίπλα στο Ιστορικό Γυμνάσιο της Ανδρίτσαινας.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
H Δημόσια, Ιστορική Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας αποτελεί κέντρο επικοινωνίας-πληροφόρησης και παρέχει ποικίλες υπηρεσίες μέσω των αντίστοιχων τμημάτων της. Ανταποκρίνεται σε πληροφοριακές, ενημερωτικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ανάγκες του κοινού της, διατηρεί αρχειακό υλικό (εφημερίδες, περιοδικά κ.λ.π.) τοπικού χαρακτήρα και περιλαμβάνει στη συλλογή της υλικό που έχει δημοσιευτεί και αφορά στην ιστορία του τόπου, με στόχο την κάλυψη πληροφοριακών αναγκών σε τοπικά θέματα.
Στοχεύει στην προώθηση της ανάγνωσης βιβλίων και τη μετάδοση της γνώσης, στη διαφύλαξη, ανάδειξη και προβολή της τοπικής πολιτισμικής παράδοσης, στη στήριξη της εκπαιδευτικής πράξης, υπηρετώντας τους στόχους του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καθώς και στην εξυπηρέτηση χρηστών με τη χρήση νέων τεχνολογιών.
Συμμετέχει στην υλοποίηση Προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως «Κοινωνία της Πληροφορίας».
Στη συλλογή της σήμερα περιλαμβάνει τις αξιόλογες συλλογές «Κωνσταντίνου–Αγαθόφρωνα Νικολόπουλου» – με σπάνιες εκδόσεις των πρώτων ετών της τυπογραφίας – και «Ευάγγελου Καλλιανιώτη», επίσης έκθεση γύψινων εκμαγείων της ζωφόρου του Ναού Επικούρειου Απόλλωνα (δωρεά του Βρετανικού Μουσείου 1963), καθώς και ιστορικό αρχείο με χειρόγραφα έγγραφα της Επαναστάσεως και μετεπαναστατικά.
Λαογραφικό Μουσείο Ανδρίτσαινας
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το Λαογραφικό Μουσείο της Ανδρίτσαινας ιδρύθηκε από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Γυναικών Ανδρίτσαινας το 1981.
Το μεράκι, η αγάπη για τον τόπο τους, η αγωνία για την διάσωση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, και σίγουρα η συλλογική εργασία, ένωσαν κάποιες Ανδριτσάνες για να δείξουν όπως έλεγαν την «ψυχή του τόπου τους» ιδρύοντας Λαογραφικό Μουσείο στην πατρίδα τους την Ανδρίτσαινα.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το Λαογραφικό Μουσείο σήμερα, στεγάζεται στο Αρχοντικό του Γεωργίου Κανελλοπούλου, πρόκειται για την αναδιαμόρφωση παλαιού αυτόνομου, πέτρινου κτιρίου (1847), με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, στο οποίο αναβιώνει η παράδοση, η τέχνη, και η αρχοντιά των ανθρώπων της Ανδρίτσαινας.
Το αρχοντικό αυτό κληροδότησε με διαθήκη της η τελευταία απόγονος της οικογένειας, Γαληνή Κανελλοπούλου, μαζί με τα ανεκτίμητης αξίας παλαιά παραδοσιακά έπιπλα και σκεύη, για τη στέγαση του Μουσείου, ώστε όλα μαζί να αποτελέσουν ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο με αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού και οικοσκευής παλαιών νοικοκυριών στους τρεις ορόφους του κτιρίου, συνολικού εμβαδού 500 τ.μ.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Τα περισσότερα από τα 4.000 εκθέματα του Μουσείου προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την Ανδρίτσαινα και καλύπτουν την χρονική περίοδο 1832-1932. Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκεται και το μπαούλο το Φιλικού Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου με τα ενδεικτικά «Π.Α.1832».
Ο επισκέπτης στον πρώτο όροφο του αρχοντικού έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τη μορφή και την οργάνωση της ζωής μέσα σε ένα παραδοσιακό αστικό σπίτι του τέλους του 19ού και των αρχών του 20ού αιώνα στην Ανδρίτσαινα.
Στον δεύτερο όροφο ο επισκέπτης θα θαυμάσει την εντυπωσιακή και πλούσια συλλογή ανδρικών και γυναικείων τοπικών ενδυμασιών.
Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται επίσης εικόνες της μεταβυζαντινής περιόδου (συλλογή οικογένειας),εκκλησιαστικά σκεύη καθώς επίσης και σπάνια έγγραφα 18ου και 19ου αιώνα (προικοσύμφωνα, ξωφύλλια, δημόσια έγγραφα κ.λ.π), πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το 1850 και μετά, πίνακες ζωγραφικής και λιθογραφίες.
Στους χώρους του Μουσείου περιλαμβάνεται και η αίθουσα προβολών και πολλαπλών χρήσεων η οποία αναδιαμορφώθηκε πρόσφατα με δωρεά του ιδρύματος Μιχελή.
*πληροφορίες από το iliamuseums.wordpress.com
Διαβάστε επίσης...
