Το επιτελικό κράτος έμεινε στη θέση του ως... επιτυχημένο. Η περιβόητη προώθηση κοινοβουλευτικών στελεχών, τα οποία υποτίθεται ότι πιάνουν...
Συνεπώς το «τεχνοκρατικό» DNA της κυβέρνησης παρέμεινε αναλλοίωτο.
Από τους υπουργούς που διαχειρίστηκαν κρίσιμους τομείς διακυβέρνησης – ή τομείς των οποίων η σημασία αυξήθηκε λόγω της πανδημίας της Covid-19 – τη νύφη πλήρωσε μόνο ο Βρούτσης, αλλά κι αυτός πιθανότατα όχι για το τεράστιο φιάσκο με τα «Σκόιλ Ελικίκου» της δήθεν επιμόρφωσης των επιστημόνων.
Η διάλυση του συστήματος απονομής συντάξεων τον έστειλε εκτός κυβέρνησης.
Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρίνει ότι έχουν λειτουργήσει άψογα σχεδόν όλοι οι βασικοί τομείς πολιτικής. Ή ότι, ανεξαρτήτως των κινήσεων και απόψεων των υπουργών του, ο ίδιος διατηρεί τον πλήρη έλεγχο. Ή ίσως έριξε μια ματιά στους διαθέσιμους προς υπουργοποίηση και έκρινε ότι η στελεχική ένδεια δεν του επιτρέπει πολιτικά πειράματα.
Το πολιτικό συμπέρασμα από τον ανασχηματισμό είναι ότι κατά τον πρωθυπουργό:
● Η οικονομία δεν έπαθε και τίποτε από την πανδημία.
● Η Υγεία δεν έχει προβλήματα και τα νοσοκομεία λειτουργούν στην εντέλεια.
● Στην Παιδεία είναι όλα καλώς καμωμένα και η τηλεκπαίδευση τώρα δικαιώνεται.
● Η ανάπτυξη – πού θα πάει; – θα καλπάσει, αφού οι επενδύσεις ήδη χτυπάνε ταβάνι.
● Ο τουρισμός να δεις πιένες. Η απόλυτη επιτυχία του περασμένου καλοκαιριού – κυρίως στο υγειονομικό σκέλος.
● Η Δικαιοσύνη έχει «γκαζώσει» και δεν την προλαβαίνουμε.
● Η μεταναστευτική πολιτική είναι αυτή που θέλουν οι Ευρωπαίοι – εμάς δεν μας ρώτησε κανείς άλλωστε και ούτε πρόκειται.
● Οι συγκοινωνίες είναι αξιοζήλευτες. Το σύστημα «παστή σαρδέλα» μας το ζητάνε για εξαγωγή.
● Ο πολιτισμός έχει απογειωθεί και είναι έτοιμος να δημιουργήσει τους νέους Παρθενώνες.
● Στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα ο τελικός λόγος ανήκει ούτως ή άλλως στον ίδιο τον Μητσοτάκη.
Όλα αυτά λειτουργούν υποδειγματικά. Και όπου κάτι πήγε στραβά φταίει μόνο η κακιά η ώρα.
Ως προς τις μετακινήσεις υπουργών το πρώτο μέλημα είναι η διατήρηση του «μεταρρυθμιστικού» χαρακτήρα της πολιτικής στα εργασιακά – και ο Χατζηδάκης ίσως να έχει ακόμη λιγότερες ιδεολογικές αναστολές από τον Βρούτση. Ο Σκρέκας που τον διαδέχτηκε στο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα αναλάβει να μοιράσει δίκαια το χρήμα που του αναλογεί από το ταμεία ανάκαμψης. Θα τον δούμε στην πορεία.
Ο Θεοδωρικάκος πλήρωσε τις συγκρούσεις στο εσωτερικό του επιτελικού κράτους και πήγε σπίτι του δίνοντας τη θέση του στον Βορίδη, ο οποίος πέρασε χωρίς αναταράξεις το «αγροτικό» του στο Αγροτικής Ανάπτυξης και μετακόμισε στο Εσωτερικών για να αναλάβει τη διαχείριση της Αυτοδιοίκησης και την προετοιμασία των εκλογών – όποτε γίνουν.
Στη θέση του πήρε μια καλή ευκαιρία ο Λιβανός.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο πρωθυπουργός είναι σχεδόν απολύτως ευχαριστημένος με τις επιδόσεις της κυβέρνησής του, η οποία βρίσκεται ένα σκαλί κάτω από την τελειότητα. Η δε επιτυχία της εγγυάται ένα ανέφελο μέλλον. Γιατί να αφήσει την αλήθεια να χαλάσει την όμορφη ιστορία που διηγούνται οι μεταφορείς της επικοινωνιακής του γραμμής;
Άλλωστε δεν έχει νιώσει ακόμη κάποια πιεστική αμφισβήτηση. Όλα καλά λοιπόν...
