Το βίντεο από την Κρήτη μάς έμαθε ότι η αξιοπρέπεια του εργαζόμενου δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Από το πρωί κυκλοφορεί ένα βίντεο στο ...
Το βίντεο από την Κρήτη μάς έμαθε ότι η αξιοπρέπεια του εργαζόμενου δεν είναι υπό διαπραγμάτευση.
Από το πρωί κυκλοφορεί ένα βίντεο στο οποίο μία ηλικιωμένη κυρία πετά επιδεικτικά από το μπαλκόνι της σκουπίδια και χαρτόκουτα στο δρόμο, την ώρα που περνά η εργαζόμενη καθαριότητα. Στην εύλογη αντίδραση της τελευταίας, η κυρία απαντά απαξιωτικά «δουλειά σου είναι».
Το περιστατικό συνέβη στο δήμο Φαιστού του Ηρακλείου Κρήτης, αλλά στην πραγματικότητα θα μπορούσε να είχε συμβεί οπουδήποτε. Βλέπεις, η κακία, η απαξίωση, η ανάγκη για εξουσία και επιβολή δεν είναι προϊόντα ΠΟΠ ευδοκιμούν διαχρονικά σε κοινωνίες που δομούνται πάνω στις άνισες σχέσεις.
Η κυρία, που πετά από το μπαλκόνι τα σκουπίδια της διότι θεωρεί ότι δεν είναι δουλειά της να τα κατεβάσει και να τα αφήσει στο κάδο και θεωρεί ότι δικαιούται να υποδείξει στην εργαζόμενη να κάνει τη δουλειά της, δεν ανήκει απλώς στη συνομοταξία των σκατόψυχων -η συμπεριφορά της δεν εξηγείται μόνο με όρους ψυχολογίας. Πίσω από μία τέτοια ερμηνεία, βρίσκεται μια ευρύτερη πολιτική και κοινωνική ανάγνωση: η κυρία στο μπαλκόνι σωματοποιεί με τη συμπεριφορά της την αντίληψη της για τη θέση της στην κοινωνία, για τη θέση έναντι άλλων εργαζομένων, για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την εργασία γενικά και την εργασία που αφορά τον κοινό καλό ειδικότερα.
Η κυρία αυτή, περιχαρακωμένη στα όποια προνόμια νομίζει ότι έχει, ασκεί την μικροεξουσία της επειδή νιώθει ότι οι συνθήκες της επιτρέπουν να το κάνει.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάπου ήδη γραμμένο -δεν αποκλείεται, καθώς δεν αποτελεί δα και κάποια: το μέτρο του πολιτισμού των κοινωνιών φαίνεται στο πώς φέρεται στους οδοκαθαριστές της.
Στους ανθρώπους που φροντίζουν να μαζεύουν αυτά που για εμάς δεν έχουν καμία χρησιμότητα και ταυτόχρονα με την εργασία τους διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία. Πώς φέρεται στους ανθρώπους που πρέπει να μαζέψουν τα δικά μας σκουπίδια ή τους στους ανθρώπους που αναλαμβάνουν να φροντίζουν όσους ηλικιωμένους έχουμε παρκάρει μόνους τους σε ένα διαμέρισμα ή σε έναν οίκο ευγηρίας.
«Δουλειά σου είναι», αυτή η φράση που αγαπούν οι κάθε είδους εξουσιαστές μόλις μυρίσουν ότι έχουν ένα ελάχιστον περιθώριο να επιβληθούν. Δουλοπρεπή πλάσματα που θα σπεύσουν να δηλώσουν την υποτέλεια τους στους δικούς τους εξουσιαστές, διότι δεν μπορούν να διανοηθούν ότι ο κόσμος μπορείς να υπάρξει διαφορετικά.
«Δουλειά σου είναι», αυτή η φράση που βγαίνει από τα χείλη κάφρων που ανοίγουν λεξικό για να μάθουν τι σημαίνει η λέξη σεβασμός και αξιοπρέπεια.
«Δουλειά σου είναι», αυτή η φράση που καθόλου τυχαία ακούγεται από ανθρώπους που παρασιτούν εις βάρος των πολλών, που αγνοούν τι σημαίνει κόπος., που συγχέουν τον εργαζόμενο με δούλο ή σκλάβο.
Δείτε εδώ το βίντεο...