Σχεδόν δύο χρόνια μετά την πανδημία, έρευνες δείχνουν ότι έχει επηρεαστεί σημαντικά η ψυχο-συναισθηματική υγεία, όσο και η κοινωνική ζωή τ...
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την πανδημία, έρευνες δείχνουν ότι έχει επηρεαστεί σημαντικά η ψυχο-συναισθηματική υγεία, όσο και η κοινωνική ζωή των Ελλήνων πολιτών. Η ψυχολογία τους με ασταθή διάθεση και πολλά σκαμπανεβάσματα αναφέρεται σε ποσοστό πάνω από 55%, με το 32% να μιλάει για καλή ψυχολογία και το 12% για κακή.
Τα παραπάνω διαφοροποιούνται ακόμη περισσότερο προς το χειρότερο αν συμπεριλάβουμε και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που απασχολούν τις ελληνικές οικογένειες, όπου σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εμφανίζονται να τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα.
Η κατάσταση γενικότερα δεν φαίνεται να καλυτερεύει κι αυτό επηρεάζει αρνητικά σε ακόμη πιο μεγάλο ποσοστό.
Μέσα σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση, που οι πολίτες βιώνουν, υπάρχει η ανάγκη να ξεφύγουν από τα καθημερινά προβλήματα, να διασκεδάσουν για λίγο, να δημιουργήσουν μια καλύτερη ψυχολογία.
Ο πολιτισμός με το πλήθος των διαφόρων εκδηλώσεων μπορεί να συνεισφέρει τα μέγιστα και είναι οι δήμοι ο μοναδικός φορέας που μπορεί αυτό να το κάνει. Γιατί πολιτισμός είναι η κουλτούρα μιας κοινωνίας. Δηλαδή ο τρόπος που λειτουργεί ένας λαός με τα ήθη και έθιμά του, τις παραδόσεις του, αλλά και την πολιτιστική κληρονομιά που αφήνει στις επόμενες γενιές.
Τουλάχιστον, στην Ηλεία, από πέρυσι το καλοκαίρι βλέπουμε τους δήμους να διοργανώνουν πολλές εκδηλώσεις δίνοντας διέξοδο στα παραπάνω προβλήματα. Εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν με μικρά παιδιά αλλά και με μεγαλύτερα. Άλλωστε οι δήμοι, ως πρωτοβάθμιες μορφές δημοκρατίας και γνήσιοι εκφραστές της λαϊκής παράδοσης μπορούν και πρέπει να διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο στη σύνθεση ων πολιτισμών, στη προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στη διατήρηση και προβολή των τοπικών ιδιαιτεροτήτων, αλλά και στη σύνδεση της πόλης με άλλους πολιτισμούς, χρησιμοποιώντας τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, σαν συνδετικό κρίκο επικοινωνίας, με άλλους πολιτισμούς.
Η πολιτιστική δράση μαζί με τους κανόνες, τους θεσμούς, τα πλαίσια και τους πόρους αποτελεί υπόθεση της τοπικής κοινωνίας, με πρωταρχικό μέλημα την ενεργοποίηση και συμμετοχή του πολίτη.
Και μια και μιλάμε για ενεργοποίηση του πολίτη ας δούμε τι συνέβη στην Ηλειακή πρωτεύουσα, τον Πύργο, την περίοδο των καρναβαλικών εκδηλώσεων.
Σύμφωνα με υπολογισμούς “εμφανίστηκαν” 4.500 καρναβαλιστές σκορπίζοντας το γέλιο, την χαρά και την αισιοδοξία σε όλους. Με ένα κόστος περίπου των 20 ευρώ για κάθε στολή, φαίνεται πώς ένα ποσό της τάξης των 90.000 ευρώ “έπεσε” στη τοπική αγορά δίνοντάς της ανάσες ζωής. Αν συμπεριληφθεί και το κόστος των αρμάτων τότε το ποσό μάλλον ξεπερνάει τις 100.000 ευρώ.
Ίσως ακόμα 30.000 ευρώ μπορούν να υπολογιστούν για στολές κι αξεσουάρ αυτών που βγήκαν στους δρόμους για να παρακολουθήσουν τα όσα διαδραματίστηκαν. Μη ξεχνάμε και κάτι πολύ σημαντικό: Την κίνηση των καταστημάτων καφέ κι εστίασης που γέμισαν από κόσμο κυρίως στην κεντρική πλατεία, στην πλατεία δικαστηρίων, και των γύρω δρόμων.
Επίσης, την ημέρα της παρέλασης υπολογίζεται ότι βρέθηκαν περίπου 15.000 κόσμου, ενώ πολλά καφέ και μπαράκια έκαναν ανάλογα πάρτι τις προηγούμενες ημέρες.
Τα παραπάνω νούμερα, ενδεχομένως, σε κάποιους να φαίνονται ασύλληπτα. Κι αυτό γιατί, δυστυχώς, έμαθαν να ζουν σε μια μιζέρια που τους επέβαλλαν προηγούμενοι δημοτικοί άρχοντες, σε μια πόλη που, λόγω σταφίδας, τον 19ο αιώνα έκανε ξακουστά, σε όλη την Ελλάδα, αποκριάτικα – και όχι μόνο – πάρτι.
Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που ψάχνουν να βρουν το παραμικρό αρνητικό μέσα σε όλα αυτά τα υπέροχα που συνέβησαν, για να υποβαθμίσουν την προσπάθεια όλων αυτών που πράγματι κουράστηκαν να τα διοργανώσουν αλλά που όμως παίρνουν τα εύσημα από την μεγαλύτερη πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας. Μια κοινωνία που θέλει κι άλλες τέτοιες εκδηλώσεις, που θέλει να βγαίνει να διασκεδάζει, να ξεχνιέται από το πλήθος των προβλημάτων.
Οι δημοτικές αρχές οφείλουν να το κάνουν, οφείλουν να οδηγήσουν τον κόσμο στην εξωστρέφεια. Και εξωστρέφεια σημαίνει αισιοδοξία, σημαίνει διαφορετική και σαφώς καλύτερη εικόνα του τρόπου ζωής του καθενός.
ΥΓ.: Θα ήταν άδικο μόνο ο Πύργος να πάρει τα εύσημα για όλα όσα όμορφα διοργάνωσε. Εύσημα ανήκουν και στους υπόλοιπους δήμους, ο καθένας εκ των οποίων έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για τους δημότες του. Και πραγματικά τα κατάφεραν!
