Ο δεύτερος σε μέγεθος αετός της Ευρώπης, μετά τον τεράστιο θαλασσαετό, ο χρυσαετός είναι πραγματικός άρχοντας των ουρανών. Η πτήση το...
Ο δεύτερος σε μέγεθος αετός της Ευρώπης, μετά τον τεράστιο θαλασσαετό, ο χρυσαετός είναι πραγματικός άρχοντας των ουρανών.
Η πτήση του θεωρείται από τις πιο εντυπωσιακές. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα με βάρος περίπου 5 κιλά και άνοιγμα φτερών γύρω στα 2,20 μ., ενώ τα αρσενικά ζυγίζουν 3,5 κιλά και το άνοιγμα των φτερών είναι περίπου 2 μέτρα.
Είναι μόνιμο είδος, δεν μεταναστεύει και κάποτε κατοικούσε σε ολόκληρη τη χώρα με εξαίρεση τα πυκνά δάση. Μετά από συστηματική καταδίωξη για περίπου δύο αιώνες σε Ευρώπη και Β. Αμερική, ο χρυσαετός εξαφανίστηκε από τα πεδινά και επέζησε σε μικρούς πλέον αριθμούς μόνο στα απάτητα βουνά, όπου φωλιάζει σε γκρεμούς.
Η λαϊκή παράδοση, αναφέρεται συχνά στον χρυσαετό που ανέκαθεν ήταν το πιο κοινό είδος μεγαλόσωμου αετού. Το όνομά του το έχει πάρει εξαιτίας του χρυσίζοντος στέμματος που έχει στην κορυφή του κεφαλιού και επεκτείνεται προς τον σβέρκο φτάνοντας ως τη βάση του. Πετάει πολύ ψηλά όταν μετακινείται, συχνά σε νεαρή ηλικία, αντιστεκόμενος και στην ισχυρότερη καταιγίδα. Χώνεται στα μαύρα σύννεφα εν μέσω αστραπών και βροντών, χωρίς να πολυνοιάζεται. Έτσι, στην αρχαία Ελλάδα θεωρήθηκε [όπως όλοι οι αετοί] ιερό πουλί του Δία και ότι μεταφέρει κατ' εντολή του τους κεραυνούς στη Γη.
Ψάχνει την τροφή του στο έδαφος και τότε περιπολεί σε χαμηλό ύψος [20-50 μ.], για να αντιδράσει ακαριαία αν εντοπίσει κάτι. Το φονικό του όπλο [όπως και στα υπόλοιπα αρπακτικά πουλιά που πιάνουν ζωντανή λεία], είναι τα πίσω νύχια που στα θηλυκά πουλιά και σε καλή ανάπτυξη φτάνουν σε μήκος τα 4-5 εκατοστά. Τροφή τους είναι διάφορα τρωκτικά, αλεπούδες και ζώα στο μέγεθος της γάτας, ενώ δεν περιφρονεί τις χελώνες αλλά και οποιοδήποτε φρεσκοσκοτωμένο ζώο, που αποτελεί ανέξοδη πηγή τροφής. Με δεδομένο ότι μόνο μία στις είκοσι επιχειρούμενες επιθέσεις σε λεία είναι επιτυχής, γίνεται κατανοητή η δύσκολη ζωή όλων γενικά των αετών.
Η λαϊκή φαντασία θέλει τους μεγαλόσωμους αετούς να σηκώνουν αρνιά, κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Οι αετοί παίρνουν μαζί τους τροφή μόνο όταν έχουν μικρό στη φωλιά, όμως ακόμη κι ένα μικρό πρόβατο είναι πολύ βαρύ για το αρπακτικό.
Ο χρυσαετός έχει μεγάλη διάρκεια νεανικής ηλικίας [5-6 χρόνια], χαμηλ΄'ο βαθμό αναπαραγωγής και δεν φοβάται να πλησιάσει τον άνθρωπο, που δεν αποτελεί φυσικό εχθρό του. Γι' αυτό συχνά πέφτει θύμα λαθροκυνηγών και οι απώλειες χρυσαετών είναι δυσαναπλήρωτες. Δυστυχώς, οι κίνδυνοι για τη ζωή του χρυσαετού είναι πολλοί και όλοι προέρχονται από τον άνθρωπο.
Τα δηλητηριασμένα δολώματα είναι πραγματική μάστιγα, ενώ η έλλειψη επαρκούς τροφής τα υποχρεώνει συχνά να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις, καταναλώνοντας πολύτιμη και μη εύκολα αναπληρούμενη ενέργεια. Έτσι η θνησιμότητα των νεαρών κυρίως πουλιών ανεβαίνει ακόμη περισσότερο με κίνδυνο το μέλλον του είδους.
Διαβάστε επίσης...
Γυπαετός: Ενα μοναδικό πλάσμα
Βασιλαετός: Ο αυτοκρατορικός αετός
Μαυρόγυπας: Ο μεγαλύτερος γύπας της Ευρώπης
Αφιέρωμα: Τα υδρόβια πουλιά του Κοτυχίου [φωτογραφίες]
