Όσες λέξεις και να «στριμώξουμε» στη σειρά για να περιγράψουμε την ομορφιά της Μακρινίτσας, καμία δεν ταιριάζει μπροστά στην ιστορική φρ...
Όσες λέξεις και να «στριμώξουμε» στη σειρά για να περιγράψουμε την ομορφιά της Μακρινίτσας, καμία δεν ταιριάζει μπροστά στην ιστορική φράση που ειπώθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο σε μία ολιγοήμερη εκδρομή του πίσω στο 1934. Ναι, η Μακρινίτσα, όπως εύστοχα περιέγραψε και ο ίδιος μαγεμένος, είναι «το μπαλκόνι του Πηλίου».
Κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να το θέσει καλύτερα. Όντως η Μακρινίτσα, 17χμ. από το Βόλο, «κρέμεται» σαν κόσμημα στις δυτικές πλαγιές του Πήλιου, προσφέροντας στον επισκέπτη μία πανοραμική θέα του Βόλου και του Παγασητικού κόλπου, που δεν μπορεί παρά να προκαλέσει δέος.
Οι περισσότεροι από τους 700 περίπου κατοίκους που διαμένουν στην περιοχή ασχολούνται με τον τουρισμό, αφού το αβανταδόρικο σημείο που βρίσκεται, το καθιστά ολοχρονικά τουριστικό πόλο έλξης. Στολισμένη από τριώροφα ψηλά αρχοντικά να παραπέμπουν σε ευρωπαϊκά κάστρα, λιθόχτιστες εκκλησίες με ξύλινα στηρίγματα, στενά σοκάκια από πέτρες και πλάκες της περιοχής, αποτελεί γνήσιο τόπο όπου άνθησε η πηλιορείτικη αρχιτεκτονική.
Ένα τυπικό παράδειγμα είναι το Αρχοντικό Τοπάλη που χτίστηκε το 1844. Σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου και μαζί όλο το λαογραφικό πλούτο του τόπου μετρώντας πάνω από 1500 εκθέματα.
Το «παζάρι» για τους ντόπιους είναι η κεντρική πλατεία που κάτω από τη δροσιά των πλατανιών και τον ήχο της παραδοσιακής κρήνης με τις τέσσερις λεοντοκεφαλές, προσφέρει στιγμές χαλάρωσης στους περαστικούς που απολαμβάνουν γευστικά φαγητά, ντόπια γλυκά του κουταλιού και ροφήματα, «βυθίζοντας» το βλέμμα τους στο πράσινο και το μπλε.
Στον τοίχο ενός από τα γραφικά καφενεία της, μπορείτε να δείτε και την αναπαράσταση του ζωγράφου Θεόφιλου «Μάχη στην κρύα βρύση» που χρονολογείται πίσω στο 1910. Ακόμη πιο πίσω, το 1806, χτίστηκε και ο μονόχωρος ναός του Άγιου Ιωάννη Προδρόμου με λιθανάγλυφα του γλύπτη Θεοδόσιου, που στέκεται λίγο πιο δίπλα.
Ακολουθώντας τη λιθόστρωτη ραχοκοκαλιά του οικισμού, από το «μπαλκόνι» προς τα πάνω, φτάνετε στο Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου που έγγραφα του παρελθόντος πιθανολογούν ότι βρίσκεται εκεί από το 13ο αιώνα. Ο πέτρινος δρόμος φτάνει στο ψηλότερο και το χαμηλότερο σημείο της περιοχής, την Κακούνα και την Κουκουράβα αντίστοιχα. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε στη συνοικία της δεύτερης το ψηλό Πυργόσπιτο Σκοτεινιώτη, δείγμα πρώιμης φάσης της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής που κυριαρχεί στον οικισμό.
Από τη δύση του ήλιου και μετά, τα μακρινά φώτα του Βόλου σε συνδυασμό με το σκοτεινό μπλε του ορίζοντα, χρωματίζουν με μαγεία την εμπειρία του ταξιδιώτη. Πλησιάζοντας στη Μακρινίτσα, καλύτερα παρκάρετε τα οχήματά σας έξω από τον οικισμό πριν μπείτε σε αυτόν. Αφήστε την ομορφιά αυτού του τόπου να κρατήσει το τιμόνι σε αυτό το ταξίδι στο χρόνο μέσα από περιπλανήσεις και ατελείωτους περιπάτους στα πέτρινα μονοπάτια του.
www.cnn.gr
