Εξαιρετικά σκληρό άρθρο του Washington Examiner, απαιτεί πλέον σκληρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας! Διαβάστε την μετάφραση του άρθρου: ...
Αναγνωρίζοντας ότι οι ενέργειες της Τουρκίας είναι ασυμβίβαστες με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η ΕΕ είχε απειλήσει με κυρώσεις εάν συνεχιστούν οι έρευνες του Ερντογάν. Ο Ερντογάν, για μια στιγμή, φαινόταν να τείνει προς συμβιβασμό. Αλλά αυτή η νέα έρευνα αποδεικνύει ότι ο Ερντογάν επέλεξε να εντείνει περισσότερο την κλιμάκωση.
Το κύριο διακύβευμα εδώ είναι η πεποίθηση του Ερντογάν ότι μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή ασφάλεια με ατιμωρησία.
Όπως και με την πολιτική του για τη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, ο Ερντογάν βλέπει μια σύγκρουση με την Ελλάδα ή την απειλή της ως μέσο για την προώθηση των συμφερόντων του. Το σκεπτικό του είναι τελικά «νεοοθωμανικής φύσης». Αποφασισμένος να χτίσει μια νεο-οθωμανική αυτοκρατορία με επίκεντρο τον σουνιτικό ισλαμικό λαϊκισμό, ο Ερντογάν βλέπει τη δημόσια υποταγή των ανταγωνιστών του ως καύσιμο στην ατζέντα του αφηγήματος του. Μισώντας τους Τούρκους κεμαλιστές, η επίθεση στην Ελλάδα είναι μοναδική ευκαιρία για να στηρίξει αυτό το αφήγημα.
Ο Ερντογάν φαίνεται να χρησιμοποίησε την ψευδή πρόθεση μιας διπλωματικής επίλυσης αυτής της κρίσης, προκειμένου να κάνει την Ελλάδα και την ΕΕ να φαίνονται απελπισμένες για συμβιβασμό και αμοιβαία αδύναμες.
Δεν πρέπει να επιτραπεί στον Ερντογάν να ολοκληρώσει το σχέδιο του!
Καταπατώντας τα εδαφικά δικαιώματα και τα ενεργειακά αποθέματα ενός άλλου ευρωπαϊκού έθνους και ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν υποβαθμίζει μια κεντρική αρχή της διεθνούς τάξης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το να αφήσει η Δύση και η ΕΕ το «αυτοκρατορικό» παιχνίδι του Ερντογάν να πετύχει θα ήταν παραδοχή ότι το ευρωπαϊκό εδαφικό απαραβίαστο δεν έχει πλέον σημασία!
Χρειάστηκαν δύο τρομεροί πόλεμοι και μια αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου για να διατηρηθεί αυτή η ιερή αρχή.
Και η αρχή πρέπει να τηρηθεί. Άλλωστε, διακυβεύονται περισσότερα από την αποσταθεροποιητική δραστηριότητα του Ερντογάν. Εάν του επιτρεπόταν να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, η Δύση θα προκαλούσε νέα επιθετικότητα όχι μόνο από τον Ερντογάν αλλά και από άλλους «παίχτες», συμπεριλαμβανομένου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ο Πούτιν βλέπει τη συμπίεση του στη Μεσόγειο Θάλασσα από τη Λιβύη και τη Συρία ως έναν τρόπο για να υπονομεύσει τη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ.
Με τη σειρά της, η ΕΕ πρέπει τώρα να κινηθεί γρήγορα για να επιβάλει κυρώσεις στον Ερντογάν.
Η ΕΕ πρέπει να λάβει εμφανή αμερικανική υποστήριξη σε αυτή την κατεύθυνση. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βασικό στρατηγικό συμφέρον να διατηρήσουν τη συμμαχία τους με την Τουρκία, αυτό δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας!
Ούτε μπορεί να επιβαρυνθεί με τη θυσία ενός άλλου συμμάχου, της Ελλάδας. Ναι, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν σημαντικές διαφωνίες. Ωστόσο, όπως και με την Κίνα και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, πρέπει να διατηρηθεί η σταθερότητα της Μεσογείου.
Ο Ερντογάν πρέπει να τιμωρηθεί. Εάν κλιμακώσει αυτήν την κατάσταση περαιτέρω, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να αντεπιτεθούν.
