Ένας αξιαγάπητος τεχνικός που εργάστηκε επί πολλά χρόνια στην εφ. «ΠΑΤΡΙΣ» και είχε αποτελέσει προσωπική επιλογή του αείμνηστου Λευτέρη Βα...
Ένας δικός μας άνθρωπος, ιδιαίτερα αξιαγάπητος επί πολλά χρόνια στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ», που μας έδινε δύναμη με τη στεντόρεια φωνή του, το αξεπέραστο χαμόγελό του και μας κρατούσε πάντα σε εγρήγορση με τη δυναμική του, έφυγε χθες από τη ζωή ύστερα από αιφνιδιαστική ασθένεια.
Ο Τριαντάφυλλος Ξένος από τη Βροχίτσα, που είχε συνταξιοδοτηθεί από την εφημερίδα μας, εργαζόταν για πολλά χρόνια στο τεχνικό τμήμα της «ΠΑΤΡΙΣ» και μάλιστα τα τελευταία χρόνια της δουλειάς του ήταν και ο προϊστάμενος του συγκεκριμένου τμήματος.
Τα βήματα του δε, ακολούθησε στη συνέχεια και ο γιος του Στάθης Ξένος, όπου υπηρέτησε και αυτός επί πολλά χρόνια την εφημερίδα. Μάλιστα, πατέρας και γιος συνεργάστηκαν μεταξύ τους για περίπου δύο χρόνια, με τον πρώτο να συνταξιοδοτείται και να «δίνει» τη σκυτάλη στο γιο του που συνέχισε με επιτυχία στην πορεία που χάραξε ο πατέρας του.
Ήταν ένας άριστος οικογενειάρχης. Αγαπούσε να ασχολείται με τα αγροτικά, ενώ ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός και απολάμβανε να συμβουλεύει τους νέους και να τους διδάσκει αρκετά πράγματα στην εφημερίδα μας. Αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους τεχνικούς Τύπου σε ολόκληρη την Ηλεία.
Η σημασία της εφ. «Πατρίς» στη ζωή του
Μάλιστα, σε οδοιπορικό της εφημερίδας μας το 2016 στην περιοχή της Βροχίτσας, ο Τριαντάφυλλος Ξένος μίλησε για το ξεκίνημά του και τη σημασία της εφ. «ΠΑΤΡΙΣ» στη ζωή του. Δεν ήταν μόνο ένας αγαπητός κάτοικος της Βροχίτσας, αλλά ήταν και από τους πρώτους λινοτύπες της εφημερίδας μας. Ο ίδιος θυμήθηκε τότε τα χρόνια της κατοχής και λίγο αργότερα που ο αείμνηστος Λευτέρης Βαρουξής τον πήρε στην «ομάδα» του, στην αγαπημένη οικογένεια της εφ. «ΠΑΤΡΙΣ», τον δίδαξε και τον «σμίλευσε».
«Εμείς την βγάζαμε την εφημερίδα τότε με τέσσερις σελίδες.
Ξεκίνησα το 1965 εκεί ως λινοτύπης. Γράφαμε σε μεγάλες μηχανές τα γράμματα τότε. Πατούσαμε πλήκτρα και έπεφταν τα γράμματα. Και στη συνέχεια αποτυπωνόταν στο μέταλλο το γράμμα. Όλες οι λέξεις στην καθαρεύουσα. Η εφ. ”ΠΑΤΡΙΣ” τότε ήταν στην πλατεία του Πύργου και με βρήκε ο αείμνηστος Λευτέρης Βαρουξής εδώ στο χωριό που ήρθε ανήμερα των Θεοφανείων και από τότε εργαζόμουν εκεί. Δεν ήξερα τη δουλειά. Αλλά την έμαθα με τον καιρό». Είχε πει τότε χαρακτηριστικά.
