Του Γιώργου Φάκου Αναρωτιέμαι πολλές φορές, βλέποντας πώς αυτός ο νομός ακόμη ψάχνει να βρει στέρεα πατήματα, όλους αυτούς τους πολιτικού...
Πολιτικοί που εκείνοι, μετά από πολλά χρόνια, μνημονεύονται από τους πολίτες αφού άφησαν πίσω τους μεγάλο έργο, σε αντίθεση με τους Ηλείους που ξεχάστηκαν στο πέρασμα των χρόνων, αφού για τίποτα δεν έχει κάποιος να τους... νοσταλγήσει. Απλά, "ήλθον, είδον και απήλθον*" από τη πολιτική ζωή του τόπου.
Πόσα λόγια και ψεύτικες υποσχέσεις δεν δόθηκαν απ' όλους αυτούς που τελικά για το μόνο που ενδιαφέρθηκαν ήταν η πολιτική τους καρέκλα;
Πόσες ψεύτικες ελπίδες καλλιέργησαν σε τούτο τον λαό που σήμερα έφθασε -και προφανώς δικαιολογημένα- η λέξη "πολιτικός" να του προκαλεί κάτι σαν απέχθεια; 'Η τουλάχιστον μια παντελώς αδιαφορία; Τι άφησαν όλοι αυτοί που με φανφάρες υπόσχονταν νέους δρόμους, πολιτικά αεροδρόμια, τουριστικές αναπτύξεις, αναβαθμίσεις δικτύων άρδευσης κι ένα σωρό ακόμα;
Πόσοι από τους "παλαιότερους" πολίτες δεν τους θυμούνται όλους αυτούς με πομπώδες ύφος σε τηλεοπτικές εκπομπές όλο να... εξαγγέλλουν χωρίς ποτέ τίποτα να γίνεται; Απλά να περνάει ο καιρός!!!
Κι αυτός ο νομός, ο τόσο "πλούσιος", να παραμένει ο "φτωχός συγγενής", τη στιγμή που άλλοι νομοί αναπτύσσονταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα ορατό σήμερα. Για παράδειγμα, και το έχουμε πολλές φορές αναφέρει, το θέμα του δρόμου. Ο μόνος νομός που δεν έχει ασφαλή αυτοκινητόδρομο.
Ο νομός όπου η Υγεία παραπέει, ο πρωτογενής τομέας βρίσκεται σε άθλια κατάσταση κλπ κλπ.
Μόνο θλίψη μπορούν να προκαλούν όλα αυτά σε ένα νομό που έχει -εκτός των άλλων- την παγκόσμια πόλη της Αρχαίας Ολυμπίας και την αρχαία πόλη της Ηλιδας.
Ας αναρωτηθούμε: Αν αυτός ο νομός με όλο αυτό τον πλούσιο θησαυρό βρισκόταν σε μια άλλη χώρα, πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέλιξή του;;;
*Γνωστότερο διεθνώς είναι το Veni, vidi, vici του Ιούλιου Καίσαρα (στον Σουητώνιο).
«I came, I saw, I conquered» στα αγγλικά, «Je suis venu, j'ai vu, j'ai vaincu» στα γαλλικά.
Ήλθον, είδον, ενίκησα (στον Πλούταρχο).
Στο Βήμα:
Μερικούς μήνες αργότερα ο Καίσαρ εκστράτευσε εναντίον του βασιλιά του Πόντου Φαρνάκη B', τον οποίο νίκησε κοντά στη Ζέλα τον Αύγουστο του 47 π.X. Τη νίκη του αυτή ο Καίσαρ ανήγγειλε στον φίλο του Γάιο Μάτιο με τη θρυλική φράση: «veni, vidi, vinci» («ήλθα, είδα, ενίκησα»).