Του Γιώργου Φάκου Χθες, αργά το βράδυ, έγραψα ένα κείμενο με τίτλο "Δήμος Πύργου: Τολμάτε να μιλάτε;" [ διαβάστε εδώ... ], το...
Του Γιώργου Φάκου
Χθες, αργά το βράδυ, έγραψα ένα κείμενο με τίτλο "Δήμος Πύργου: Τολμάτε να μιλάτε;" [διαβάστε εδώ...], το οποίο αναφερόταν σε μια ακόμη "επίθεση" κατά του δημάρχου Πύργου Τάκη Αντωνακόπουλου.
Ενός δημάρχου που, όπως και ο δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης Γιάννης Λέντζας, δέχονται από την πρώτη ημέρα της εκλογής τους μια... κριτική, από κάποιους οι οποίοι δεν μπορούν ούτε να δεχτούν αλλά ούτε και να διαχειριστούν την ήττα τους στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές.
Στους δύο συγκεκριμένους δημάρχους δεν δόθηκε ούτε καν ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής.
Αν και στην περίπτωση Λέντζα η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί, στη περίπτωση Αντωνακόπουλου η επίθεση συνεχίζεται αμείωτη με κυρίως επαναλαμβανόμενες "κατηγορίες", αφού ούτε διορατικοί ούτε και φαντασία έχουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Να ξεκαθαρίσω το εξής: Κάθε δήμαρχος και γενικά κάθε πρόσωπο που ασχολείται με τα κοινά πρέπει, κι επιβάλλεται στη δημοκρατία, να του ασκείται κριτική με στόχο να γίνεται καλύτερος, να κάνει καλύτερα πράγματα προς όφελος των συμπολιτών του που τον εξέλεξαν.
Δεν ενοχλεί η κριτική, η μιζέρια ενοχλεί.
Το να μη λες ένα "μπράβο" αν κάνει κάτι καλό που όταν το κάνει, εσύ θα ψάξεις να βρεις κάτι για να εκμηδενίσεις αυτό το καλό. Η μιζέρια, επίσης, είναι πως αν κάτι που, κατά τη δική σου γνώμη, δεν είναι καλό, δεν προτείνεις κάτι άλλο αλλά προσπαθείς να εκμηδενίσεις ακόμη και την προσωπικότητα του αντιπάλου σου. Στην διάθεση να αποκτήσεις κι εσύ μια καρέκλα, επιστρατεύεις όλα τα... μέσα, κυρίως αθέμιτα.
Μη νομίζει κανείς ότι απευθύνεται σε πολίτες με χαμηλό νοητικό επίπεδο.
Μη νομίζει κανείς ότι σήμερα μπορεί να ξεγελάσει τους πολίτες, όπως πριν κάποια χρόνια, την περίοδο της παντοκρατορίας κάποιων μέσων ενημέρωσης.
Σήμερα υπάρχει πληθώρα πηγών ώστε ο πολίτης να διαβάζει, να συγκρίνει και να καταλαβαίνει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Κάποιοι, δυστυχώς γι' αυτούς, έχουν μείνει σε παλιές εποχές, όπου έκαναν και ... παρεμβάσεις στην εργοδοσία προκειμένου δημοσιογράφος να σταματάει να γράφει ή να μιλάει, όταν αυτά που έγραφε ή έλεγε τους ενοχλούσαν.
Ηταν ακριβώς οι ίδιοι που σήμερα κάνουν κριτική -κριτική που οι ίδιοι ποτέ δεν δέχονταν.
Ξέρετε κάτι; Αυτός ο τόπος δεν έχει μαραζώσει από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Κατά κύριο λόγο, έχει μαραζώσει από εμάς τους ίδιους λόγω της νοοτροπίας που μας διακατέχει.
Και θα κλείσω το κείμενο με το παρακάτω:
"Μην ασχολείσαι μόνο με το κακό, που βλέπεις εύκολα γύρω σου. Προσπάθησε να ανακαλύπτεις την αρετή, που είναι συνήθως κρυμμένη.
Να είσαι εξερευνητής των μαργαριταριών της αρετής στον απέραντο ωκεανό των ανθρώπων και όχι ρακοσυλλέκτης της κακίας στον σκουπιδοτενεκέ της ανθρώπινης αθλιότητας"