Ο φετινός εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας γίνεται υπό το βάρος της θλίψης που βιώνουμε ως κοινωνία και καθένας χωριστά μετά...
Στην Ελλάδα
μέχρι το 1952 οη γυναίκα δεν είχε καν δικαίωμα ψήφου. Το Σύνταγμα του 1975 καθιερώνει
την αρχή της ισότητας των φύλων. Από 1980 έως το 1989 το νομοθετικό πλαίσιο
εκσυγχρονίζεται. Με νόμο του 1983 ο θεσμός της προίκας καταργείται, η γυναίκα έχει
δικαίωμα να διατηρεί το επώνυμό της μετά το γάμο, συναποφασίζει με τον άντρα για
θέματα ανατροφής των τέκνων.
Η γυναίκα του 21 ου αιώνα εργάζεται, είναι μάνα, είναι σύντροφος, είναι πολιτικό
ον που συμμετέχει ενεργά στον πολιτικό στίβο. Είναι πάνω από όλα Γυναίκα που φροντίζει
τον εαυτό της και θέλει να αποπνέει αύρα στην καθημερινότητά της.
Απολαμβάνει τα ίδια
δικαιώματα με τον άντρα κι έχει τις ίδιες υποχρεώσεις. Ωστόσο, οι γυναικοκτονίες, η
ενδοοικογενειακή βία, σωματική, λεκτική και ψυχολογική, τα σεξιστικά στερεότυπα σε
βάρος της εξακολουθούν να υφίστανται. Η γυναίκα καθημερινά αγωνίζεται να
ανταπεξέλθει επάξια στην πολλαπλότητα των ρόλων της, συχνά να αποδείξει το αυτονόητο.
Όλα αυτά καθιστούν κατανοητή την ανάγκη να γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της
Γυναίκας και σήμερα.
Είναι Ημέρα υπενθύμισης των αγώνων που έδωσε η γυναίκα στο
διάβα των χρόνων να διεκδικήσει τα δικαίωμα της στη ζωή και στην επιλογή. Είναι όμως
και Ημέρα που θυμίζει ότι απαιτούνται πολλά ακόμη για να αλλάξει η νοοτροπία. Κι εκεί
έγκειται η σπουδαιότητα του ρόλου της οικογένειας στον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά
της ώστε να μην διαιωνίζει στερεότυπα αλλά να μεγαλώνει ανθρώπους, αγόρια και
κορίτσια, που έχουν βέβαια τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του φύλου τους αλλά είναι
ισότιμα.
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες,
Χρόνια πολλά σε όλους τους ανθρώπους
Δήμητρα Σκαλτσά, Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής,
Πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Ζαχάρως
